مدیریت شهرستان باوی و چند سؤال ؛قسمت اول آب و فاضلاب روستایی

توضیح: در این سری یادداشت مبتنی بر سؤال، عملکرد ادارت مختلف در شهرستان باوی(در هر یادداشت یک اداره) مورد بررسی قرار می گیرد و با نگاهی فراتر، سوالات به سوی مدیریت استان و عملکرد ادارات کل سوق داده می شود بنابراین مخاطب سوالات هم مدیریت شهرستان و هم مدیریت استان است.طبیعی است منتظر پاسخ گویی […]

توضیح: در این سری یادداشت مبتنی بر سؤال، عملکرد ادارت مختلف در شهرستان باوی(در هر یادداشت یک اداره) مورد بررسی قرار می گیرد و با نگاهی فراتر، سوالات به سوی مدیریت استان و عملکرد ادارات کل سوق داده می شود بنابراین مخاطب سوالات هم مدیریت شهرستان و هم مدیریت استان است.طبیعی است منتظر پاسخ گویی ادارات مربوطه خواهیم بود و جوابیه عیناً بازنشر خواهد شد. طبق ماده ۵ اساسنامه، موضوع شرکت های آب و فاضلاب روستایی استانی عبارت است از:

‌الف ـ مطالعه و ایجاد تأسیسات مربوط به تأمین، انتقال و توزیع آب آشامیدنی روستایی.

ب ـ مطالعه و اجرای طرحهای دفع بهداشتی فاضلاب روستایی(‌اعم از جمع‌آوری، انتقال و تصفیه).نظر به عملکرد شرکت آبفار خوزستان به ویژه در شهرستان باوی، ابتدا درباره بند اول ماده فوق الذکر چند سؤال مطرح می‌شود:

۱) کدام آب کدام آشامیدنی؟

سال هاست که اهالی بسیاری از روستاهای استان خوزستان به ویژه شهرستان باوی با مشکل قطعی مکرر آب و افت فشار مواجه هستند، در برخی روستاها، در طول شبانه روز فقط یک یا دو ساعت آب به آنها می رسد و در برخی دیگر مشکلات حادتری وجود دارد.در واقع بخش اول سؤال یک این است که:

۲) شرکت آب و فاضلاب روستایی طی سال های اخیر برای حل مشکل آبرسانی به روستاهای باوی، چه اقدامات بنیادینی کرده است؟

۳) چرا اداره آبفار شهرستان باوی اینقدر کوچک و محقر و فاقد کمترین امکانات است؟ تا جایی که برای ترمیم شکستگی های گسترده شبکه توزیع آب در سطح شهرستان، حتی یک دستگاه بیل مکانیکی در اختیار ندارد!

اما درباره بخش دوم سوال اول یعنی آشامیدنی بودن آب:

۴) آب آشامیدنی(قابل شرب برای انسان) که بایستی توسط شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان تأمین شود دقیقاً کجاست؟اگر مدیریت استانی این شرکت از کیفیت بسیار پایین و آلودگی های متنوع این آب اطلاع ندارد که باید به حال مردم گریه کرد!

۵) چرا اطلاع ندارد؟

۶) مسئولیت مدیران شهرستان از رئیس اداره آبفار گرفته تا بخشداران و فرماندار و مدیریت شبکه بهداشت و درمان در قبال این معظل چند ساله چیست؟اما اگر فرض را بر این بگذاریم که مدیریت آبفار استان از وضع کیفی آب روستاهای باوی اطلاع دارد(که فرض ارجح تری است) سؤالات بیشتری مطرح می شوند!

۷) طی ۱۰ سال اخیر چه اقدامی جهت بهبود کیفیت آب شرب روستایی در شهرستان باوی صورت گرفته است؟

۸) چرا تعرفه آب روستایی به عنوان آب شرب محاسبه می شود؟ در حالی که همه می دانند نوشیدن این آب حتی برای احشام هم ضرر دارد!. اما بند ب ماده ۵ اساسنامه به روشنی دومین وظیفه اساسی شرکت های آبفار استانی را مطالعه و اجرای طرح های دفع بهداشتی فاضلاب روستایی ذکر می کند.سؤال اساسی در اینجا این است:

۹) شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان طی ۱۰ سال اخیر در کدام روستاهای استان طرح فاضلاب اجرا کرده و مثلاً سهم ۶۲ روستای شهرستان باوی چقدر بوده است؟

و سؤالات بعدی…

۱۰) آیا شرکت آبفار خوزستان اساساً برنامه ای در زمینه فاضلاب روستایی دارد؟

۱۱) آیا در تصویب بودجه سالیانه، سهمی برای فاضلاب روستایی در نظر گرفته می شود؟

و سؤال آخر این که

۱۲) وظیفه استیفای حقوق مردم روستایی در این زمینه بر عهده کیست؟

ادامه دارد…

حمزه سلمان پور – خبرنگار