برای او می نویسم که مظهر صبر و مهربانی بود

تابلوی بلند عاطفه جاسم حمیدی اصل نقش دیوارهای اردوگاه تکریت و بغداد شد.شاید این عبارت نغز،جمله جامع و مانعی باشد که بتوان در قالب آن بطور وجیز شخصیت این آزاده را برای آیندگان در کتاب زرین تاریخ این سرزمین توصیف نمود.او راننده ی بیش نبود که در روزهای واپسین پیروزی انقلاب اسلامی به عشق استقلال وطن در مرزهای جنوب غربی بویژه در دشت عباس و موسیان در کنار مرزداران استان ایلام بویژه فرزندان برومند طایفه حمیدی ها در زمینه کارهای عمرانی مشغول گشت..

دو چیز همواره حاج جاسم را از همه هم قطارانش متمایز می ساخت ،نخست ایمان و باور عمیق او به مبادی دینی و دیگر عاطفه و اخلاق اجتماعی است.از ژرفای درون به همگان عشق می ورزید ،لازم نبود تا نام و نشان کسی را بداند زیرا جاذبه او حد و مرزی نمی شناسد ،در همان نگاه اول مجذوب خلق و خوی اش میشوی و ناخودگاه دل به محبت اش می سپردی.تواضع و فروتنی اش در برابر دیگران حتی خردسالان مثال زدنی بود .پس از اسارت و در دوره آزادگی علیرغم تحمل دردها و رنج دوری از خانواده و تخلی های اسارت در بند دژخیمان بعثی اما همیشه لبخند ملیحی بر لبانش نقش بسته که امید را در هر کسی زنده می کرد. او سواد کلاسیک نداشت اما معلم رفتارهای پسندیده اجتماعی و مردم داری بود .منش و کلام نافذش بی درنگ تو را با عمیق ترین مفاهیم زندگی اجتماعی آشنا می ساخت. روحیه همکاری و حس همدردی او در دوران ۸ ساله اسارت باعث آرامش و اطمینان بسیاری از تازه واردها به اردوگاههای بغداد ،تکریت و بود.

جاسم نماد صبر جمیل و خلق کریم بود.مجالست و موأنست با او برای هر کسی دانشین و شورانگیز است.حاج جاسم با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی در اردوگاههای تکریت ،رمادی و بغداد ایستاد و روابط اجتماعی را در جامعه کوچک اردوگاهی  را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهاد و از شکنجه های روحی بعثیون ، هراسی به دل محکم خود راه نداد.او صبورتر از سنگ صبور و از جرگه راضی ترین کسان به قضای الهی بود. جاسم های این ملت سینه هایی فراخ تر از اقیانوس داشتند و از همه جا و همه کس بریدند و به خدای خویش  پیوسته تا اینگونه از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی آزاده نامیده شدند حقا که اینان از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند
حاج جاسم و هم بندهایش در دوران اسارت با الهام از مکتب انسان ساز اسلام و سیره ائمه اطهار(ع) و با درس گرفتن از زندگی انقلابی و حماسه ساز حضرت زینب (س) که اسوه صبر و پایداری بود، توانستند این دوران دشوار و پر رنج و درد را پشت سر نهند و شکوه مقاومت و سرافرازی را برصحیفه درخشان ایران اسلامی ثبت کنند. بی شک سالها محرومیت این سرو قامتان تاریخ باعث شد که آنان امروز بیش از هر فرد دیگری در مسیر سبز موفقیت گام بردارند و الگو، اسوه و افتخار میهن خویش باشند
سرانجام حاج جاسم پس از چند هفته تحمل درد و رنج ناشی از دوران اسارت و دست و پنجه نرم کردن با بیماری صعب العلاج شامگاه روز یکشنبه و در آستانه ایام فاطمیه (س) دعوت حق را لبیک و به دیدار معبود ازلی شتافت .
اینجانب به سهم خود مصیبت درد آور درگذشت زنده یاد حاج جاسم حمیدی اصل را به عموم جامعه آزادگان سرافراز میهن اسلامی ،مردم غیور و شهید پرور ملاثانی بویژه خانواده محترم آن فقید سعید تسلیت عرض نموده و ضمن آرزوی صبر جمیل برای بازماندگان از خدای مهربان می خواهم روح بلند این آزاده صبور را با رسول الله (ص) و معصومین (ع) محشور بفرماید.

نعیم حمیدی