آموزش و پرورش کشور را زودتر دریابید…

واضح وآشکاراست که آموزش وپرورش کشور دچار مشکلات عدیده است. آنچه باتوجه به شرایط اقتصادی واجتماعی کشور بر آموزش وپرورش وخصوصا معلمان گرامی میگذرد بسیاربغرنج است.چنانچه دقیق بنگریم، شرایط نامناسب کشور ازحیث فشارهای سنگین اقتصادی وبه تبع آن اجتماعی و فرهنگی و… برمردم ، چنان خانواده ها را درگیر ونگران نموده است که اکثریت اقشار ضعیف ومتوسط جامعه با توجه به گرانی وتورم فزاینده، و عدم توان دررفع احتیاجات فرزندان، انتظار دارند در مدرسه فرزندانشان با خوشحالی و شادی سپری کنندو درواقع خانواده ها علاقمندند که فرزندان خود را دور از این وضعیت بغرنج نگه دارند.

بر این اساس معلمان کشور که خود دچار سونامی مالی و اقتصادی اند و ناتوان از پرداخت هزینه های زندگی و امرار معاش مناسب، باید بخاطر وجدان و انصاف وانسان دوستی، نهایت تلاش وکوشش خود را بکار گیرند تا ناداری و کمبودهای اقتصادی خانواده هارا ، که در تامین هزینه های فرزندانشان روزهای سختی میگذرانند، یاری دهند. چه سخت است که معلمی با کفشهای پاره دانش آموزش و یا نداشتن لوازم تحریرمناسب یا لباس گرم مناسب روبرو شود وباید با لطایف الحیلی این دانش آموزان را حامی باشد ونگذارد نگران باشند. آنان باید سنگ صبور باشندو نه تنها خود گرفتاری شان را پشت در کلاس بگذارند بلکه دانش علوم تربیتی و روانشناسی را به جد بکار گرفته تا این فرزندان ایران زمین بخاطر فقر وناداری خانواده ومشکلات اقتصادی ، ترک تحصیل نکنند ویا خدای ناخواسته عزت نفس شان خدشه دار نشود. حال با توجه به نکات فوق الذکر، سیستم درصورت عدم توجه به خواسته های مالی فرهنگیان، نه تنها به این قشر شریف وعزیز بلکه به دانش آموزان و خانواده های آنان نیز از بعدی دیگر فشار وارد خواهد آورد.

سالهاست که فرهنگیان با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند و اگر خود با حقوق ناچیز بسربرده اند ولی درکلاس درس ومدرسه با نهایت کوشش نقش ایفا کرده اند تا فرزندان این مرزپرگهر آسیب نبینند.آیا مسئولان کشور منتظر آنتروپی بر آموزش وپرورش اند، آیا عدم توجه به معلمان با داشتن مشکلات زیاد، این سوال را به ذهن متبادر نمیکند که مخاطب این کمبودها ومشکلات فقط معلمان نیستند که اگر خدای ناخواسته معلمان متوجه کم کاری وبی توجهی مسئولان شوند قطعا دلسردتر شده و خدای ناخواسته، نگرانیها برکارشان سایه اندازد. درآن صورت نه تنها یک میلیون معلم وانگیزه های آنان که باید روز به روز تقویت شود ، بلکه سیزده میلیون دانش آموز را نیز از داشتن کلاس درسی کارامد و مدرسه بانشاط محروم می نماید.

از این رو علیرغم تکرار بیش ازپیش دغدغه های معلمان و نگرانی و ناراحتی آنان که بارها وبارها به طرق مختلف به گوش مسئولان رسیده است، بنظرتعجیل وتسریع در بازنگری در سیاستها و برنامه ها وبهبود مناسب وضعیت حقوق و دریافتی این قشر دلسوز تعلیم وتربیت را می طلبد.بر همین اساس چند گام پیشنهاد میشود وامید است که مسئولان کشور بی توجهی و سطحی انگاری در امر تعلیم وتربیت را جبران و از درافتادن آموزش وپرورش به آنتروپی جلوگیری نمایید.

اول: قبل از پایان سال ۹۷ مجلس ودولت لایحه رتبه بندی معلمان را تصویب واعلام کنند.

دوم: افزایش حقوق معلمان در سال ۹۸ بالاتراز سطح تورم باشد.

سوم: بن خرید برای معلمان درنظر گرفته و بصورت ماهانه به آنان تعلق گیرد.

چهارم: وضعیت بیمه تکمیلی معلمان بصورت فوری در دستور کار دولت قرارگیرد و این نابسامانی رفع شود.

پنجم: مابه التفاوت حقوق معلمان با سایر کارکنان دستگاههای دیگر و ناهماهنگی و ناهمسانی حقوق شان با تعدادی دستگاه دیگر مرتفع و به آنان پرداخت گردد.

ششم: برخی مدیران ومسئولان کم مهارت و غیرکاردان که خود را به جاهایی متصل نموده و هرکاری را برای ماندن بر صندلی خود مینمایند بهتراست باشفافیت اقدام به حذف شوند

هفتم: از دادن مسئولیت به نیروهای جوانتر و آگاه تر هراس نداشته باشید.

هشتم. اجازه دهید معلمان یک برنامه تلویزیونی بطور ثابت ودائم بصورت هفتگی داشته باشند و یک نود تعلیم وتربیتی اجازه فعالیت یابد.

با فعالان صنفی معلمان برخورد قهری وخشن نکنید وآنان را برای نوشتن وگفتن دیدگاه ها ونقدهایشان یاری دهید.نهم : قوای سه گانه کمیسیون مشترکی برای رفع مشکلات دستگاه عظیم آموزش وپرورش وشنیدن صدای فرهنگیان تشکیل دهد.دهم: باور داشته باشید که معلمان آموزش وپرورش تنها دستگاهی هستند که نشنیدن صدای آنان وعدم توجه جدی و عالمانه به خواسته هایشان باعث کند شدن میانگین سطح موفقیت جامعه میشود.امیدوارم تا دیرنشده به مشکلات معلمان وآموزش وپرورش کشور رسیدگی و از افتادن آموزش وپرورش به ورطه مرگ و میرایی جلوگیری شود.

دکترکلانتررشیدی