چه کسانی به تشویش اذهان عمومی اقدام می کنند؟

اگر اوضاع و احوال کشور را در طی دو دهه اخیر بصورت منطقی و بدون غرض ورزی بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد فتنه و ‌تشویش اذهان عمومی توسط دولت مداران کشور شکل گرفته و در این بین کسانی که در راس نهادهای تصمیم گیری قرار داشته اند بعنوان مدعی العموم در مقابل اتهام مطرح شده در بین دولت مداران کشور بی تفاوت بوده اند و ‌نقش خود را به هر دلیلی کامل ایفا ننمودند!.اگر رییس جمهور نشسته بر کرسی براساس شواهد مشاهده می کند که در دوره گذشته حقی از مردم تضعیف شده چرا آنها را از طریق مراجع قانونی پیگیری نمی کند؟ و قبل از کشف و رسانه ایی کردن، در بین مردم مطرح می شود؟و هیچوقت به حقیقت و‌ یا باطل بودن آن ادعاها دست پیدا نمی کنیم؟

اگر دولت مدار گذشته دلیل یا مدرکی در مورد تخلفات انجام شده در گذشته و حال دارد چرا آنها را مستند، کامل و شفاف بیان نمی کند؟چرا نهادهای داوری طبق وظیفه ذاتی خود با شفاف سازی از ایجاد این فضای ناامیدی و ناامنی جلوگیری نمی کند؟چرا دستگاه های بازرسی و بازدارنده هیچوقت به موقع وارد عمل نمی شوند و از شکل گیری بابک زنجانی ها، شهرام جزایری ها و هزاران مورد کوچک و ‌بزرگ بوجود آمده در این چند دهه انقلاب در زمان مناسب و ‌قبل از شکل گیری آنان و‌ نابودی سرمایه های مالی ‌و ‌عقیدتی جامعه وارد عمل نمی شوند؟و چرا دنباله این ستاره های دنباله دار و اعوان و انصار بوجود آورنده آنها به سزای کار و اعمال خود نمی رسند؟

در زمان همین بگم ‌بگم های تخلفات سنگین، دو طرف صاحب قدرت از انحرافات همدیگر و استفاده های نامشروع از جایگاه های قدرت، ذهنیت اغتشاش را در جامعه بوجود آورده و می سازند و‌ جوانان و‌ جامعه ایی که احساس می کنند سهم آنها از انقلاب به یغما برده شده، شاید این باور در آنان تولید می شود که سکوت جایز نیست.مدعیان نشسته بر کرسی قدرت، سفره نظام را فضای خصوصی خود دانسته و‌ همه چیز را به یغما می برند ‌و در فکر جامعه ایی که در این سفره سهم دارند نیستند!باید دانست مردم فتنه گر نیستند! مردم ضدانقلاب نیستند!مردم توطئه گر نیستند؛ آنها تنها بدنبال مطالبه حق وعده داده شده توسط صاحبان قدرت می باشند!بستر عمومی را برای سوء استفاده دیگران مهیا نکنید!

ضعف و ناتوانی مدیریت و سوءاستفاده گسترده از جایگاه ها، زمینه خیزش های مردمی را برای مقابله با فسادهای مدیریتی ایجاد می کند!چرا فساد باید در نهادهای مختلف بسیار باشد؟(طبق گفته های دو رییس جمهوری قبلی و ‌فعلی)چرا با آنها مبارزه نمی شود؟چه کسی باید با این فسادها مبارزه کند؟آیا حضور مردم برای فریاد بر علیه این همه تبعیض و فساد و ‌ناامنی اغتشاش است؟ایجاد راه نفوذ آمریکا، اسراییل، عربستان، تفاله های نظام طاغوتی و خود فروختگان خلقی بی هویت که کارنامه آنها به جز خیانت به این مردم چیز دیگری ندارد را چه کسانی مهیا کرده است؟چگونه دولتها و نظام هایی که ما چهل سال آنها را نفرین می کنیم و دشمنی آنها را در طول تاریخ با پوست و استخوان خود لمس کرده ایم در بین مردم ما نفوذ پیدا می کنند؟

چه کسانی مملکتی که مردم برای تشکیل و ابهت آن خون داده اند و در آن سهیم می باشند را بظاهر تضعیف و شکننده کرده اند؟چقدر ضعیف بوده ایم که دشمنان این آب و خاک برای کنترل و تسلط بر ما بظاهر موفق بوده اند؟چرا فکر می کنید مردم جامعه که خون نزدیکان خود را برای تنومند کردن آن داده اند به خون عزیز خود پشت کرده اند؟چرا بجای تدبیر جهت بهبود جامعه ایی که برای اصلاح کشور خود از هیچ ‌کاری دریغ نورزیده اند، به فکر اصلاح خود نیستید، که بدون هیچ تعهد و‌ وثیقه ایی به قدرت تکیه زده اید و از آن استفاده ناصواب می کنید؟براستی چرا تنها جناح های حاضر در صحنه قدرت(اصول گرا و اصلاح طلب) برای رسیدن به خواسته های خود از احساسات جامعه سوءاستفاده کرده و آنان را وارد مناقشات شخصی و باندی می کنند؟

زمان بابادی شوراب
۱۴/ دی/۱۳۹۶