قیمت انسان!

امروز یکی از روزهای خوبم در ارشاد اهواز بود ، شخصیتی گرانقدر میهمانم بود . بنده بعنوان یک شهروند ،احترام فراوانی برای ایشان قائلم . بیخود وبی جهت عادت به تمجید وتعریف ندارم اما حداقل ها را باید گفت دکتر لفته منصوری ، فرهیخته متواضعی که ایام مدیریتی ایشان با توفیقات و ایده های نوین […]

امروز یکی از روزهای خوبم در ارشاد اهواز بود ، شخصیتی گرانقدر میهمانم بود . بنده بعنوان یک شهروند ،احترام فراوانی برای ایشان قائلم . بیخود وبی جهت عادت به تمجید وتعریف ندارم اما حداقل ها را باید گفت دکتر لفته منصوری ، فرهیخته متواضعی که ایام مدیریتی ایشان با توفیقات و ایده های نوین ،یاد آوری می شود وایام بعد از دوران مدیریتی ایشان ، با کتابتهای دغدغه مند و کارشناسی درحوزه اجتماعی ،شناخته می شود .

خداوند متعال مستدامش بدارد. آقای منصوری ، از مهندسی مورد نیاز فضای اجتماعی در دوران جدید گفت اینکه انسان و دنیای پیرامونش نیاز به بازتعریف دارد .ایشان از درخواستش از مسؤولان محترم گفتند که لازم است بهای انسان ، جدی تر گرفته شود وهرکس ،درهرکجا وبهردلیل آسیب ببیند ، مورد اهتمام قرار گیرد . کلامی منطقیست .اما چه می شود کرد ،در جهان در حال توسعه که قدر سرمایه های زنده انسانی بخوبی دانسته نمی شو د ،چگونه می توان برای آسیب دیدگان اهتمام ویژه قائل شد؟ .

همین چند مدت قبل بود که دو معلم نمونه خوزستانی در بعد از ظهر روز تقدیر از آنها ،خیلی ساده دریکی از رودهایی که هنوز آب داشت ،غرق شدند و بهمین راحتی ،نیست شدند وچند روز بعد از حادثه ، تابلوی دراین محل شنا ممنوع ،نصب شد ،بهمین سادگی . همین چند مدت قبل بود سهل انگاری در یکی از بیمارستانها منجر به نیست شدن تعدادی شهروند بیگناه شد و بعد از آن ،اینکه آیا مراقبت ها، حواس جمع تر شده اند یاخیر را فقط خدا می داند یا همین گرد و خاک ،معلوم نیست چند نفر را بزیر خاک ببرد حالا اینکه نهال های کاشته شده ،خوب آبیاری شونند که کانون گردوخاک در آغوشش بیارآمد رافقط خدا می داند ، همین چند روز قبل بود که درایام نوروز ،درجاده ها ،به اندازه حمله یک گروه تروریستی ،بندگانی به دیار فانی شتافتند حالا اینکه جاده ها ایمن تر و ماشین ها ،استاندارتر شونند یاخیر را فقط خدا می داند.

این موارد بغیر از نیست شدن سرمایه های انسانی در اثر چاله های فقر و محرومیت و عصبیت اجتماعی و افسرده حالی ناکامان و مهاجرت دیده نشده ها و خانه نشینی بکنار نهاده هاست.خلاصه اینکه اهتمام به قیمت انسان ومراقب از انسان و حواس جمعی درعدم آسیب به آن و اهتمام به آسیب دیده ، ضرورت امروز ما ست ، شاید لازم باشد اعتراف کنیم میزان تلفات سرمایه های انسانی ما ،بالاست وخیلی ساده و راحت از آن عبور می کنیم .شاید وقت آن رسیده باشد آدمهای اطراف خودمان را جدی تر بگیریم.

دکتر خالد لویمی