آرامگاهی که خاک شد!

از دیروز که خبر تخریب مرقد آجری سید محسن مشعشعی منتشر شد، موجی از نگرانی خاطر دوستداران میراث فرهنگی و خصوصا” فعالان فرهنگی، اجتماعی حمیدیه را مکدر کرد.گفته می شود مرقد سید محسن مشعشعی با قدمت ۵۰۰ ساله توسط شورا و دهیاری روستای سید عباس از توابع دشت آزادگان بدون توجه به قابلیت های معماری […]

از دیروز که خبر تخریب مرقد آجری سید محسن مشعشعی منتشر شد، موجی از نگرانی خاطر دوستداران میراث فرهنگی و خصوصا” فعالان فرهنگی، اجتماعی حمیدیه را مکدر کرد.گفته می شود مرقد سید محسن مشعشعی با قدمت ۵۰۰ ساله توسط شورا و دهیاری روستای سید عباس از توابع دشت آزادگان بدون توجه به قابلیت های معماری و تاریخی این اثر با هدف تجدید بنا تخریب و با خاک یکسان شد. سید محسن مشعشعی از دولتمردان و حکمرانان شیعه منطقه، اولین فردی بود که در دوره حکمرانی اش معماری منطقه حویزه، دشت آزادگان و حمیدیه را از بناهای نی، بوریا و گلی را به سمت بناهای خشت و آجری سوق داد.

آنچه در این میان واضح است، تخریب این بنای تاریخی به سبب ناآگاهی، سهل انگاری و بی توجهی مردم و مسئولان اتفاق است.در این میان باید قبول کنیم در جامعه ای که در آن به انسانها به عنوان عصاره نگرش، باور، عادات و عقاید پیشینیان به عنوان میراث فرهنگی نگریسته نمی شود، سخت است بخواهیم به مرقد و آرامگاههایی همچون مرقد سید محسن مشعشعی جان و روح جاودانه ای بدهیم و قدر و منزلت بناها را پاس بداریم و از همگان انتظار همیاری داشته باشیم.

گفتنی است که روستای محل مرقد تخریب شده سید (روستای سیدعباس) در چند قدمی شهر و فرمانداری حمیدیه است که زیر نظر شهرستان دشت آزادگان اداره می شود. روستایی که حتی زمانی که شهر حمیدیه زیر مجموعه شهرستان اهواز بود، دشت آزادگانی بودنش هیچ تناسبی با تقسیمات حکومت داری و مدیریت توسعه گرایانه نداشته است و پس از تبدیل شدن شهر حمیدیه به شهرستان نیز برای الحاق آن به شهرستان حمیدیه هیچ تلاشی نشده و یا حداقل در این زمینه اطلاعاتی در دست نیست.

بدون شک اگر روستای سید عباس بجای در حاشیه ماندن شهرستان دشت آزادگان، جزو شهرستان حمیدیه می بود، چه بسا مرقد سید محسن که نام و یادش با نام حمیدیه گره خورده است، تا کنون ثبت میراث می شد و بدون شک تحت هر شرایطی هیچ گزندی، اینطور که شاهدش هستیم به آن وارد نمی شد و ترمیم و اصلاحش با تمام چالش هایی که در این زمینه هست، به سرانجام قابل قبولی می رسید.

در آخر امیدوارم دوستداران میراث فرهنگی و مسئولان محلی شهرستان حمیدیه بجای پرداختن بیش از اندازه به چرا و چگونگی این رخداد ناگوار، که نه اتفاق اول است و نه اتفاق آخر خواهد بود، حداقل با پیگیری های لازم روستای سید عباس را از حاشیه دشت آزادگان به موطن خود بازگردانند و در مدیریت ساخت بنا و تجدید یاد و خاطره آن حاکم اسلامی بکوشند.

مجید عبودی

گمبوعه بزرگ