استیضاح بهترین روش برای مچاله ی صوری کرسی وزارت !

استیضاح در اصطلاح‌ سیاسی به معنای پرسش نمایندگان از یک یا چند وزیر است. اصل ۸۹ قانون اساسی بر این امر بعنوان یکی از استحقاقهای نظارتی مجلس صحه گذارده است. متاسفانه مدتی است که نما و عرصه ی مجلس به صحنه جمع کردن امضا جهت استیضاح وزیران و سپس پس دادن آن امضاها تبدیل شده […]

استیضاح در اصطلاح‌ سیاسی به معنای پرسش نمایندگان از یک یا چند وزیر است. اصل ۸۹ قانون اساسی بر این امر بعنوان یکی از استحقاقهای نظارتی مجلس صحه گذارده است. متاسفانه مدتی است که نما و عرصه ی مجلس به صحنه جمع کردن امضا جهت استیضاح وزیران و سپس پس دادن آن امضاها تبدیل شده است که آخرین مورد از این بده بستانهای بدعت گونه به قضیه ی استیضاح وزیر آموزش و پرورش و سپس معاف کردن ایشان اختصاص دارد. ۲۸ طراح استیضاح سلسله سئوالات خود را در ۱۶ محور مهم و چالشی تنظیم کرده بودند که این امر ایجاد فشار مضاعف به وزیر و ناتوانی ایشان در اقناع سایر نمایندگان مجلس را تداعی می کند. محورهای استیضاح وزیر آموزش و پرورش به شرح ذیل است:

۱- عدم اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
۲- عدم اجرای نظام رتبه بندی معلمان
۳- عدم دقت در کتب درسی
۴- عدم پرداخت مطالبات فرهنگیان و بی توجهی به مشکلات رفاهی آنان
۵- عدم توجه به معلمین حق التدریس و کارشکنی در مسیر قانونی کردم بکارگیری آنها
۶- عدم وجود ضابطه در انتخاب مدیران و عدول از قانون
۷- کاهش اعتبارات آموزش و پرورش بدلیل عدم پیگیری و مدیریت در تأثیرگذاری در دولت
۸- کاهش شدید اعتبارات سازمان نوسازی مدارس
۹- تضعیف دانشگاه فرهنگیان
۱۰- عدم توجه و عدم توان اجرای برنامه‌ای اراه شده به مجلس
۱۱- جعل تاریخ در کتاب‌های درسی
۱۲- ورود زودهنگام و خلاف قانون دانشگاه فرهنگیان به تبلیغات انتخابات مجلس یازدهم
۱۳- سوء استفاده از جایگاه، عدم پذیرش مسئولیت و عذرخواهی بابت اتفاق شوم منطقه غرب تهران
۱۴-عدم پایبندی به برنامه ارائه شده در زمان اخذ رای اعتماد
۱۵-فساد اخلاقی در مدارس به علت سوء مدیریت
۱۶- بی توجهی به زبان مادری و ایجاد زمینه های افتراق در کشور بجای وفاق ملی و تاکید بر زبان روسی.

همانطور که گفته شد طبیعت سئوالات بگونه ای است که پاسخ دادن به هر کدام از آنها نوعی دردسر برای وزیر تلقی و عملکرد ایشان را در معرض قضاوت عمومی قرار خواهد داد و بدون شک بهترین راه پایان دادن به اصل غائله است، اما چگونه؟تجربه موارد گذشته نشان می دهد که عده ای از نمایندگان با اصرار زاید الوصف و مانور بی نظیر به سرعت به سمت استیضاح به پیش می روند و در یک مرحله معین و البته حساب شده، ابتدا از سرع اولیه ی خود می کاهند و پس از حدوث برخی اتفاقات معلوم یا مجهول بطور کامل توقف می کنند و با ساخت عذر و بهانه ای مبنی بر عدم ضرورت استیضاح، امضای طلایی خود را پس می گیرند. پس از این مرحله همه چیز به حالت اولیه باز می گردد.

عضو هیئت رئیسه مجلس در واکنش به موضوع استیضاح وزیر آموزش و پرورش می گوید:<< نمایندگان، به دلیل بازگشایی مدارس امضاهای خود را از این طرح پس گرفتند. در این شرایط استیضاح بطحایی روز سه‌شنبه در صحن علنی پارلمان مطرح نخواهد شد >>.اما آیا بهانه بازگشایی مدارس برای منتفی شدن استیضاح وزیر آموزش و پرورش کافی و از منشاء صحیح و واقعی بهره می جوید یا قضیه به موضوعات مرتبط به پشت پرده ها مربوط می شود؟

به نظر راقم‌ دلیل ذکر شده مبنی بر بازگشایی مدارس بعنوان عامل رفع خطر استیضاح از سر بطحایی دلیلی کاملاً واهی و غیر منطقی است زیرا طراحان در همان زمان طراحی و ارایه طرح‌ به مجلس بخوبی از زمان بازگشایی مدارس اطلاع داشتند و با مقداری محاسبه سر انگشتی می توانستند به چنین یقینی برسند اما مسئله چیز دیگری است. مسئله به تبدیل شدن قوه تقنینی کشور به محلی برای حذف و اضافه ها و دادن و گرفتنها باز می گردد. اگر از امضاء کنندگان بپرسیم که تکلیف محورهای شانزده گانه که هر کدامشان تخلفی علیحده به شمار می رود، چه می شود، چه خواهند گفت؟ آیا منطقی است که این حجم از کجرویها فقط بخاطر بازگشایی مدارس به کناری زده شوند؟ اگر امضا کنندگان در گفتار خود صادق باشند، حداقل در محضر ملت حاضر شوند و قول پیگیری موارد مطرح شده را در اولین‌ زمان ممکن‌ بدهند. واقعاً بسیار نا امید کننده است که در شرایط اقتصادی فعلی، بخشی از نمایندگان فرصت عمومی مجلس را به فرصتی برای خود تبدیل کنند. در این شرایط سخت حق آن است که مقننه کشور جلسات فوق العاده تشکیل بدهد و به کمک مردم بشتابد، نه اینکه به بورس استیضاح های تو خالی و صوری تبدیل شود.در مورد نمایندگانی که به هر دلیل و توجیه، امضای خود را پس گرفتند حتماً خواهیم نوشت تا مردم جوابشان‌ را در زمان مناسب به شکل کاملاً اساسی بدهند.

 علی عبدالخانی –  روزنامه نگار
 ۱۱ شهریور ۱۳۹۷