وداع سخت با رمضان!

وداع ، همیشه
سخت است و
گاهی هم تلخ….
گویی پیکر آدمی
را می تراشد و
بخشی از وجودِ
تو را با خود به
همراه میبرد….

هر چه که آن
مهمانت عزیزتر
باشد بخشی که
ازتو جدا میکند
نیز بیشتر و به
مراتب بزرگتر
است و اندوهِ
مفارقت ، نیز
دردناک تر…….

غنیمت حضورِ
رمضان بِسَر رسید
و اینک با وِداع ،
دلدادگان اش را ،
جان میبرد…..

در غیاب رمضان ،
این ماهِ تمام وکمال ،
همه سحرها دوباره
غریب میشوند ! و
همه غروبها میشوند
همان غروب دلتنگِ
جمعه ها ….!!!

چه دشوارست
وداع باماه عزیزی
که دوست خوبِ
ما بود و برعزت ،
شرافت ، عشق‌
و معرفت ما
می افزود….

با شوق فراوان ،
آبِ زلال ، پشت ِ
پای ات ، روانه
میداریم و از زیرِ
قرآنی که از دلِ
پاک تو برون آمده ،
عبورت میدهیم
اما به ما قول بده
که از همه ی ما‌
خشنود بوده ای
و قول بده که
زود برمیگردی….!

دعایمان کن که
در غیاب تو نیز به
عادتهایت وفادار
بمانیم و ارمغان
و آورده هایت را
پاس بداریم……

با تو یاعلی گفتیم
و عشق آموختیم…
کتاب خدا را بر سر
نهادیم ، کبیر بودنِ
جوشن نامهایت را
به نظاره نشستیم
و خلوت سحرگَهان
را تجربه کردیم تا
صبورتر گشتیم و
کمی مهربانتر…….

دعایمان کن تا
بی حضور تو نیز
انسان بمانیم ،
زندانیان جرائم ِ
غیرعمد را رهایی
ببخشیم ، یتیمان
و گرسنگان را
دریابیم وبه همه
همنوعان خویش
عشق بورزیم تا
تو دوباره برگردی…

✋ سلام
دوست بیداردلم…
لحظه هایت نور ،
عشق ات ماندگار ،
درسهای مکتب ِ
رمضانت همواره ،
و همه بندگی ها و
مهربانی ها و باران
دیده هایت مقبول ؛
پیشاپیش عیدتان
فرخنده و مبارکباد….

محمد چوپان
پنجشنبه – ۲۴ خرداد ۱۳۹۷