ابوحمزه بدوی مطبوعاتی ترین کیوسک دار اهواز

حاج عباس بدوی (ابو حمزه) . ساده و صمیمی. مغرور و متواضع و رفیق در یک کلام. کسی که هنوز تا هنوز رزق طیب از فروش نشریات حاصل می کند و حاضر نشده است تا پیشخوان کیوسک را به اقلام دیگر بسپارد. مطبوعاتی ترین کیوسک اهواز در هنگامی که نسخه های کاغذی نشریات روز به روز مهجورتر می شوند و عرصه را به رقبای جذاب تر و جدیدتری همچون رسانه های تحت وب و شبکه های اجتماعی واگذار می کنند و به هنگامی که بسیاری مطبوعاتی ها هم از حیات یا که ممات نشریات کاغذی ته دل شان خالی شده است او همچنان سرسختانه کار خود را دنبال می کند.

همجواری آقا عباس و امتزاجش با سینما اکسین در خیابان سی متری یا شریعتی – نامی که خوش ترش دارم – آن چنان است که خود به آدرسی سر راست تبدیل شده آن چنان تر که برخی قدیمی ترهای صنف جراید به وی “عباس اکسین” هم می گویند و اکسین چه نام با مسمایی اکسین یعنی قدیمی ترین نام یا که کنیه از اهواز … و اینگونه نام وی در پیوندی دیرپا با سینما و مطبوعات قرار گرفت.مداومت آقا عباس در عرضه صرف مطبوعات و الحاح و پافشاری اش در این نهج بسیار با ارزش است و شاید نماد یک مقاومت.

برای من عباس حکم سنگربان و کیوسکش حکم یک دژ را دارد که او هنوز مشغول پاسداری از آن قلمروست. قلمرویی برای اطلاع رسانی و هیجار و آزادی بیان …عباس میهمان نواز است و منتقد. بر سفره کریمانه اش چند باری افتخار نشستن داشته ایم و دلسوزی هایش را در مورد مشکلات اجتماع بارها شنیده ایم.پاینده و سلامت باد این پاسدار دژ مطبوعات.

امید حلالی