اندوه بازار! / حمزه سلمان پور

این روزها وقتی وارد هسته مرکزی شهر می شوید هیچ چیز شبیه سابق نیست، آن شور و حال ماه رمضان و عید فطر، آن ازدحام و همهمه مردمی که مشغول خرید لباس عید و آجیل و شیرینی هستند، سر و صدای بساطی هایی که شربت با کیفیت و خاص اصل فیمتو را نصف قیمت مغازه دار می فروختند، بوی عود کویتی و هندی اصل، که در مغازه های مرکز شهر یافت نمی شود، اهزوجه های و فریادهایی همچون “عَیِد یا إسعَیِد” در هیچ نقطه از مرکز شهر احساس نمی شود.

حتی در بازار سنتی و تاریخی عبدالحمید هم رونقی دیده نمی شود اصلاً این بازار به طرز ناگواری غمگین است، غمگینِ رمضان و عید فطری که سالیان گذشته روحش را در شادی و سرزندگی فرو می برد دلتنگ صدای موسیقی ضبط صوت آن “کاست فروش نابینا” که با پخش نوای علوانیه و چوبیه و ترانه “عید و حب”، گوش عابران را نوازش می داد و بازار عبدالحمید را به وجد می آورد اما امسال خودروهای شاسی بلند با چراغ های گردان، مجال شادی را ربوده اند. @moraseloun در گوشه ای از خیابان ، تعدادی پیر و جوان برای دقایقی بساط خود را پهن می کنند و انگار هاتفی از آسمان به شاسی بلندها خبر می دهد و همچون کوماندو بر سر آنها خراب می شوند… برای فرار دیر است، التماس هم فایده ای ندارد، اجناس آنها را می برند، چند نفر را هم دستگیر می کنند.

در گوشه ای، پیرمردی نشسته و اشک می ریزد با تعجب می پرسم: -عمي خیر ان شاءالله لیش تبکی؟ -عمي ابني الچبیر صار له اسبوع محبوس بسبب البسطیة و هذا الثاني الیوم خذوه! العدنا و الما عدنا هالبضاعة عشرین ملیون(ریال) ملابس و خذوهن… متزوجین و عدهم اطفال و محتارین برغیف الخبز… شلون امشي للبیت و شسوي للأطفال بعد اسبوع عید…@moraseloun (پسر بزرگم را یک هفته پیش بخاطر بساطی دستگیر کردند و لباس ها مصادره شد، این دومی را هم امروز بردند! دار و ندار ما دو میلیون تومان بساط لباس بود که با خودشان بردند… پسرانم زن و بچه دارند و در نان شب مانده ایم… چطور به خانه بروم و با کودکان چشم انتظار چه کنم؟ یک هفته دیگر عید است…) کنارش می نشینم و اشک و میریزم… بازار عبدالحمید هم می گرید، عید فطر امسال اندوهگین است…