امام رضا (ع) نیازی به موبایل ندارند/امین میرزایی

یادش بخیر. جوانتر که بودیم بعدِ هر نماز برمی خاستیم و به جنوب و غرب و شرق عالَم سلام می کردیم. به این امید که امام عصر و سیّد الشّهداء و علی بن موسی الرّضا سلاممان را بشنوند و به سلام پایان نمازمان پیوند بزنند. بر خودمان و عباد صالح خدا سلام می فرستادیم، آن زمان که “السَّلامُ عَلینا” را به “السَّلام علیک” و “السَّلام علیکم” و “السَّلام علی عبادک الصّالحین” معطوف می کردیم. در هیچکدام از این سلام ها، تلفن تصویری در کار نبود و منشی تلفنی دست به کار نمی شد.

امّا دنیا تغییر کرده است. سازنده برجی در نیاوران اسپانسر ساده زیستی می شود و اسپانسری دیگر صدایمان را به ذوات معصوم می رساند! کار به جایی رسیده که برای سخن گفتن با امام رضا دست به دامان موبایل می شویم و اسپانسر سریال تلویزیونی را – همچون کشیش – به داخل کابین اعترافمان راه می دهیم ! کار به جایی می رسد که یک ربع ساعت مصاحبه پخش می کنیم و از زائران حضوری حضرت، آداب زیارت تلفنی را جویا می شویم! تو گویی حضرات معصوم علیهم السّلام تاکنون در دسترس نبوده اند و به لطف فلان بِرَندِ تلفن همراه – همچون والدین چو چانگ – در دسترس قرارگرفته اند. یادمان رفته که اعمالمان – هر صبح و شام – به معصوم علیه السلام عرضه می شود و کارنامه مان را خدایی که “اقرب من حبل الورید” است می خواند.
خدا رحمت کند رفتگان شما را. اجداد مرحوم من حکایت “مکتب داری” را بازمی گفتند که از ادای حرف “لام” عاجز بود و سایت الف را ” اَنِیف” تلفظ می کرد. تا به اینجای کار مشکلی نبود. کار وقتی به بحران می کشید که “ترکه” به دست می ایستاد و شاگردان مجبور می شدند “الف” را “انیف” تلفظ کنند. در چه حال؟! در حالی که مکتبدار از ایشان می خواست که “لام” را به “نون” برنگردانند: ” من می گم انیف (بر وزن فَعیل) تو نگو انیف (بر وزن ظریف)!

به گمانم حال دکتر ظریف همین است، وقتی که مورد عتاب سیما قرار می گیرند. اخبار شبکه یک سیما را که بازمی کنند، اشتون مکشوفه را می بینند که در غفلت پلیس دیپلماتیک به دیدار همنام بازیگر سریال ستایش رفته است. دو سه دکمه پایینتر را که می فشارند، نماینده چند دوره متوالی مجلس انگلیس – جناب George Galloway – را زیارت می کنند که در پِرِس تی وی – تلویزیون انگلیسی زبان و برون مرزی سیما – مجری برنامه اند! شبکه سه از لزوم فیلتراسیون فیس بوک صهیونیستی و توئیتر آمریکائی می گوید ، و جناب Galloway این دو را “پل ارتباطی” برنامه اش می داند. در این میان “العالَم” و “آی فیلم” هم، بخش خبری خاصّی را به پیگیری خبرهای مندرج در فیس بوک و توئیتر اختصاص می دهند.

فقط یک نکته انحرافی وجود دارد… استودیوی پخش جناب Galloway، در نزدیکی همان لندنی ست که سفارتی در آن “جولیان آسانژ” را در خود جاداده است.بر خلاف دکتر ظریف، من هیچگاه عضو دو شبکه فیس بوک و توئیتر نبوده ام و با همنامانی که در آن دو شبکه مشغول چت اند نسبتی ندارم. با این حال به مقتضای شغلم – دین پژوهی و فیلسوفی – در فضای حقیقی و مجازی حضور داشته ام. پس می دانم که جناب Galloway – که به طرفداری از فلسطینیها شهره اند – در دهه هشتاد و نود میلادی از هواداران پروپاقرص “صدّام” بوده اند. ای کاش، همان حساسیت به جایی که نسبت به دیدارهای کاترین صورت می گیرد، نسبت به جناب جورج هم صورت بگیرد. البته اگر آنتن سیما را برای فروش اشیاء بُنجُل به جنابشان نفروخته باشند.