بی سوادی مدرن! / اکبر یاوری

تضمین سطح بالایی از سواد خواندن و نوشتن تبدیل به اولویت بسیاری از دولت ها در سراسر دنیا شده است. ولی آنچه اغلب فراموش می شود این است که بيش از یک نوع سواد وجود دارد و همه آنها در تحصیلات رسمی کسب نمی شوند. دردهه های اخیر، پژوهشگران موفق به کشف و معرفی بیش از 34 نوع سواد مفید و مدرن شده اند که سواد علمی با معنای مصطلح در نظام آموزشی ما، تنها یکی از آنها محسوب می شود. از جمله سوادهای مفید و مدرن می توان به سواد فرهنگی، سواد اجتماعی، سواد سیاسی، اقتصادی سواد رسانه ای، سواد اطلاعاتی، سواد کامپیوتری سواد اینترنتی، سواد محیط کار و سواد خانوادگی و…اشاره کرد.

دراین بین و در عصر کنونی باتوجه به اوضاع منطقه داشتن سطحی از معلومات سیاسی لازمه تحقق اهداف و مقاصد فرهنگی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و…می باشد. یک ملت غیر سیاسی و ناآگاه را به آسانی می‌توان فریب داده، به هر راهی که سود طبقات ستمگر و مستبد در آن مثمر باشد، کشانید. به گونه ای که برتولت برشت بدترین نوع بی سواد را بی سوادِ سیاسی میداند و می گوید :بی سواد سیاسی کور و کر است؛ درکِ سیاسی ندارد و نمی‌داند که هزینه‌های زندگی از قبیل قیمت نان، مسکن، دارو و درمان همگی وابسته به تصمیمات سیاسی هستند. از دیگر سو در صورت نا آشنایی شهروندان با دانش سیاسی، لیبرالها و عوام فریبها و پادوهای کشورهای مستکبر بر عرصه قدرت رسوب می کنند و فقر و فساد را در جامعه حاکم می دانند. این نوع از بیسوادی نه سن می شناسد نه جنس نه تحصیلات، میتوان تحصیل کردگان بیشماری یافت که دچار مشکل حاد بیسوادی سیاسی شده اند.

فقدان داده های سیاسی در ذهن اینگونه افراد تمام قوای آنان را به دور از منفعت جمعی متمرکز بر تزاید منافع فردی می کند. زیرا که شعور سیاسی حس مالکیت اجتماعی را تقویت می کند به گونه ای که نبودش فرد را محصور در دایره تنگ منافع شخصی میکند. بنا بر این تعریف میتوان دریافت که سواد و شعور سیاسی مدیریت کلان را برای دولتمردان و حاکمان و دست نشاندگان استکبار سخت می نماید. از این رو در حکومتهای مستبد از رشد سواد سیاسی درجامعه جلوگیری کرده به آزادی بیان و شفافیت سیاسی علنا به دشمنی می پردازند.

در مقابل بی سوادی سیاسی کار دولتمردان را سهل و بالطبع زندگی شهروندان را مشکل و طاقت فرسا می نماید. به این ترتیب؛ شعور سیاسی در دنیای امروز نه اطلاعاتی فانتزی بلکه یک نیاز اساسی است برای راحت نفس کشیدن، در رفاه زندگی کردن شهروند حق مدار بودن است. ‏ انتخابات آتی را میتوان یک برهه و مقطع سیاسی دانست که با شعور و سواد بالای سیاسی به خوبی پشت سر گذاشت و با معدل بالا نسبت به آینده سیاسی کشور نگریست البته موفقیت این نگاه مستلزم حضور پر شور و شکوه عامه مردم انقلابی و ولایت در این عرصه سرنوشت ساز همچون گذشته را نیازمند است. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که قدم‌ گذاشتن به میدان سیاست عاری از دغل‌بازی و فریب و کاسبکاری و بی سوادی معمولا” کار انسان‌های از خود گذشته و بزرگ است که تنها به منافع و بهروزی جمع و به مردم و وطن خود می‌اندیشند. در پایان نوشتار را با پیشنهادی دوستانه خاتمه میدهم؛ اگر سرنوشت خود و آینده فرزندانتان برایتان اهمیت دارد« پس لطف کنید و کمی سیاسی باشید