برای بت شکن قرن خمینی کبیر (ره) / محمد ناصر چوپان

دنیای پرشتاب امروز همانند سیل ی خروشان جاریست.سیل عصیانگری که به سرعت هرآنچه را درمسیر است باخود همراه میسازد و می برد.در این روزگار پرشتاب ، گاهی مکث و درنگی نیازست تا این سیل ویرانگر ، ما را نیز بهمراه خود نبرد.چه نیکوست اگر پنجشنبه ها را که روز یادآوری یاد رفتگان و یاران است […]

دنیای پرشتاب امروز همانند سیل ی خروشان جاریست.سیل عصیانگری که به سرعت هرآنچه را درمسیر است باخود همراه میسازد و می برد.در این روزگار پرشتاب ، گاهی مکث و درنگی نیازست تا این سیل ویرانگر ، ما را نیز بهمراه خود نبرد.چه نیکوست اگر پنجشنبه ها را که روز یادآوری یاد رفتگان و یاران است ، ایستگاه درنگ و تأمل خویش قراردهیم…نیازست که گاهی درنگی در” انا لله ” داشته باشیم و گاهی نیز تأملی در “الیه راجعون”….بدین معنا که اندیشه کنیم در تولدمان تا امروز و امروزمان تا روزی که بناچار باید بار ببندیم و غزل وداع بخوانیم…!! ثمره این درنگ باید اینگونه باشدکه به شمارش در آوریم و بررسی کنیم :

*تعداد دلهایی را که بدست آورده ایم با دلهایی که شکسته ایم…..سخنانی را که گفته ایم و نباید میگفتیم با آنچه را که باید بر زبان می راندیم و به هر دلیلی دم فرو بستیم….مهرورزی هایمان را با بخل هایمان مقایسه کنیم …..و خلاصه آنکه فرصتهای رفته را با زمانهای اندکی که در کف داریم در یک کفه قرار دهیم و اصلاح کنیم درون را…چه رستگارند آنانکه در پی جلب رضای خدا و بندگانش ، سر از پا نمی شناسند و با صیانت از نفس خود و حقوق مردم ، توشه آخرتشان را بسته اند…از جمله این مردمان میتوان از مردی یاد کرد که روح خدا بود در کالبد زمانه ی خویش و با دم مسیحایی اش اعجاز کرد..

معجزه ی او یکبار در ۱۲بهمن ۵۷ و در تقدیم گلهای سوسن و یاسمن بر سنگفرش خیابانهای شهر دیده شد ، همانروزی که استقبالش در فرود هواپیمای او بر قلبهای مردم متجلی گشت ،و بار دیگردر۱۶خرداد ۶۸ که بر دوش آنان تا جنت المأوا بدرقه شد…اقت با خدا و مردم ، بال پرواز کسانی است که وصال را از راه میانه میجویند….سلام دوست صادق من….روزگارت سرشاراز درنگ ،تفکر، عطر خدا و یاد خوبان بویژه شهیدان آسمانی باد.

پنجشنبه ۱۴ خرداد ۹۴