سقوط ارزشها در ورزشگاه ها

در جهان امروز از ورزش مانند هنر ، به عنوان زبان مشترک بین المللی ، جدای از فرهنگ ، زبان ، نژاد و رنگ مورد توجه و استفاده قرار میگیرد .ورزش سمبل صلح و همزیستی و دیگر پذیری است .همچنین زمینه ساز و سازمان دهی کننده ارتباطات اقوام مختلف جهان ، زیر چتر صلح پزیری و امنیت است.شاید برجسته ترین ابعاد مثبت ورزش همان ایجاد روابط دوستانه است ، و برای همین هم است که ملتها از ورزش به عنوان دیپلماسی عمومی استفاده می کنند .

دو رویداد مهم ورزشی در جهان (جام جهانی فوتبال ) و ( المپیک) بهترین شاهد مدعای فوق میباشد . قانون المپیک بیان میکند که ، ( المپیک به دور از تبعیض نژادی ، سیاسی و جنسیتی است) که در فضای کاملا صلح امیز و دوستانه برگزار میشود . حال سوالی که مطرح میشود این است که ، ورزش در ایران به مفاهیم ذکر شده در بالا ارتقاء پیدا کرده است؟ایا ورزش تا به حال به ارتقاء سطح فرهنگی در جامعه کمک کرده است ، تا سطح فرهنگی جامعه رشد پیدا بکند ؟ایا فرهنگ و ورزش در جهت تضعیف همدیگر حرکت میکنند ؟

جواب این سوالها و سوالات دیگر را باید شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمسیون فرهنگی مجلس و باشگاها ، بدهند .بدون شک فرهنگ موضوع مهمی است که لازمه جدایی ناپذیر هر پدیده است .فرهنگ عاملی زیر بنایی در ساختار جامعه است و بر همه عوامل از جمله هنر ، سیاست ، اقتصاد ، ورزش ، …….. تاثیر گزار است .حال انچه را که در ورزشگاه های کشور اتفاق میافتد با مقدمه ذکر شده در بالا چه سنخیتی وجود دارد .انچه را که در هفته قبل در ورزشگاه آزادی تهران در بازی تیمهای پرسپولیس و فولاد اتفاق افتاد ، خارج از تمام مبانی فرهنگی و ورزشی میباشد .

اینکه هزاران نفر همصدا شعارهای نژادی و رکیکترین فوشها و فحشها را صدا بزنند ، نشان میدهد که ورزش نتوانسته در ارتقاء فرهنگی جامعه کاری انجام بدهند .متاسفانه ورزشگاه آزادی تهران با تکرار چنین رفتارهایی ، رفته رفته به یک نماد نژاد پرستی تبدیل میگردد که به صورت مکرر به دیگر اقوام ایرانی توهین میشود .و طبق قانون معروف نیوتن در فیزیک ( هر گاه جسمی به جسم دیگر نیرو وارد کند جسم دوم نیرویی با همان اندازه و در جهت خلاف به جسم اول وارد میکند ).و در نتیجه ورزشگاهای کشور نا امن و ضد ورزش میشوند .

ستار الناصری