نگرش فعالان سنتی و نخبگان به هویت اجتماعی / هادی شریفی

شرایط زمانی همیشه درتمام فرآیندها تاثیر گذار بوده و گذشت زمان مراحل هویت اجتماعی را نسبت به شرایط حاکم تغیر داده . چه بسا این تغیرات فلسفه اجتماعی نوعی پارادایمی از خود ساخته است اما جامعه سنتی دارای یک ساختار بسیار محکم و آغشته در آداب، سنن و رسوم تاریخی اند. و نسبت به روخدادهای تاریخی روابط را با حکومت ها ، دولتهای گذشته و معاصر تلفیق نمودند. گرچه نگرش فعالان سنتی به مقتضیات زمانی در حرکت رو به جلوست و در قالب حرکت خزنده بلکه با اصلاحات درونی و بدون لطمه به ساختار جامعه سنتی جایگاه خود را از طریق فعالان سنتی در عرصه سیاسی ، اجتماعی متحول و تقویت نمودند. و درشرایط کنونی جهت اصلاح جامعه سنتی و فعالان آن باید اندیشه ی کرد ،

تا کانون ساختار سنتی در راستای جهت گیری سیاسی، اجتماعی متداول گردد. که با تلفیق ، همگرایی بین نخبگان مدنی و فعالان سنتی تقارب فکری پیش بیاید. با ایجاد اعتماد ، حس بدبینی نسبت به همدیگر کاهش میگردد که لازمه آن حرکت مدون و بدون تضاد ، البته بیاد داشته باشید انتقاد غیر بنا به روش ومنش همدیگر در گفتمان های قبلی موجب واگرایی بلندمدت و عزلت یکدیگر شده که هر کدام از آنها نسبت به گفتمان حاکم قبلی شرایط را برای خود کسب نمود و دیگری در انزوا قرار گرفت ، که این واقعیه تلخ یست .

فقدان نهادهای مدنی ، احزاب عمق شکاف فعالان دو عرصه را بیشتر نمایان ساخت ، اما با وجود گفتمان حاکم اعتدال فرصت را مغتنم شمرده و با ایجاد همگرایی وحدت جامعه ما را حفظ نماییم . چه بسا نیازمند گذر زمان تا زمینهای اعتماد و همبستگی از طریق مشورت ، همکاری و هماهنگی فعالان سنتی و نخبگان بوجود آید . تا بوسیله روشنفکران دو طیف هویت اجتماعی تقویت گردد. که مشارکت فعالان سنتی و نخبگان ، هویت اجتماعی ، سیاسی جامعه ما را بسوی بستری مناسب مهیا سازند. و حل اختلافات گذشته را به گذر زمان بسپاریم ، تا زمینه ها و ریشه های جامعه مدنی کمی تقویت شده و توان ایستادگی و مقاومت را کسب نماید. هادی شرفی