جریان سازی های انتخابات در آینده شورای خرمشهر

عباس مدحجی :با نزدیک شدن به آغاز رسمی پروسه انتخابات ۱۴۰۰ ،طبیعتا خرمشهر هم مانند دیگر نقاط کشور دستخوش تغییرات آشکار و پنهانی شده و خواهد شد.نشست های انتخاباتی، ائتلاف های مختلف با پشتیبانی نمایندگان مجلس و نامزدهای دوره های پیشین با هدف کسب هفت کرسی شورای شهر به شدت در حال انجام است. در […]

عباس مدحجی :با نزدیک شدن به آغاز رسمی پروسه انتخابات ۱۴۰۰ ،طبیعتا خرمشهر هم مانند دیگر نقاط کشور دستخوش تغییرات آشکار و پنهانی شده و خواهد شد.نشست های انتخاباتی، ائتلاف های مختلف با پشتیبانی نمایندگان مجلس و نامزدهای دوره های پیشین با هدف کسب هفت کرسی شورای شهر به شدت در حال انجام است. در این بین، هم جریانها بدنبال یارگیری هستند و هم نامزدها به دنبال پیوستن به جریانهای قدرتمند‌؛ و شاید تنها چیزی که از منظر واقعیت در این توافقات کمتر لحاظ شود ، همان چیزی ست که در میتینگ ها و اظهار نظرها برای عموم بیان میشود.

جالب که هر طیفی وضعیت فعلی شهر را اسفناک میداند و نسخه ی خود را تنها راه درمان معرفی میکند. نُسَخی که اگر به دقت مهره ها ، روابط و فرمول های علت و معلولی آنها بررسی شود ، نزدیک به ۷۰ درصدشان مشترک اند ولی ادعای تک و بکر بودن دارند.واقعیت این است که خرمشهر در هر دوره ی انتخابات چه شورا و چه مجلس ، نتیجه ای بهتر از قبل نیافته و این را به راحتی میتوان از میزان رضایت عموم ، وضعیت عمرانی شهرستان ، سیاست گذاری های خرد و کلان و برنامه ریزی های بی سرانجام یا بد سرانجام فهمید.

البته اگر بتوان با نگرشی علمی و ارتقای دانش سیاسی روز، از سد تبلیغات بوقچی های ارزان قیمت و دائم التغییر و بعضا شناخته شده ی برخی جریانها گذشت و با نگاهی کامل تر و بالاتر ، تمام جغرافیای سیاسی را مد نظر قرار داد.در تدارک و تهیه ی تیم های انتخاباتی شورا که عموما پایلوت صعود به مجلس هم میشود نامهای مختلف و آشنایی شنیده شده که اندکی دقت، در روابط و نشست ها میتوان به آنها پی برد. اغلب این تیم ها هنوز به لیست نهایی خود دست نیافته اند و فضا را برای رایزنی های بیشتر باز گذاشته اند. همین نگاه اجمالی به روند انتخابات هم میتواند مخاطب را به تشکیک در استقلال کاندیداها برساند.نامزدی که از الان با حمایت مالی ، معنوی ، سیاسی و رسانه ای جریان یا گروه یا طیف یا حتی شخصی خاص موفق به فتح قله شورا شود، قطعا برای تامین منافع پشتیبانان خود در آینده گام خواهد برداشت که اگر برندارد ، انصاف را در حق حامیانش بجا نیاورده است. این چرخه ی : ورود کاندیدا به انتخابات ← مذاکره و توافق با یک جریان ← حمایت جریان از کاندیدا ← ورود کاندیدا به شورا ← رجوع به توافقات مرحله دوم و تامین منافع جریان حامی ← از بین رفتن استقلال و احتمالا پاکی عضو شورا ←تضعیف شورا ← تقویت جریانهای نفوذ و فرا قانونی ← آسیب شهر و مردم

بخوبی نشان میدهد که نامزد مستقل یا نامزدی که وارد ائتلافی نشود براحتی توسط جریانهای قدرتمند حذف یا اگر از او احساس خطر کنند حتی رد صلاحیت شده تا مسیر شورا برای ورود خودی ها هموار شود. برهمگان مبرهن است که تسلط بر شورا ، باعث تسلط بر شهردار شده که در آینده انتخاباتی مجلس تاثیر کمی ندارد.این پروسه اگرچه شاخ و برگ های بسیار متعددی دارد و بحث تخصصی تر و طولانی تر میطلبد که در این مقال نگنجد اما اگر این روند را حتی با وجود نهادهای نظارتی و سدهای قانونی کمابیش بپذیریم ، براحتی میتوان حداقل برای حفظ تعادل قدرت در شهر هم انتخابی بین بد و بدتر داشت.

تاکنون اسم نزدیک به ۱۰۰ نفر برای ورود داوطلبانه به شورا مطرح شده است که خیلی هاشان البته مستقل اند و هنوز هم زیر بار توافقاتی نرفته اند. اگرچه تمام توافقات هم بد نیستند و دیده شده برخی ملاحظات در نهایت به نفع شهر تمام شده اما نباید هیچ وقت تلاش تا لحظه آخری مافیای قدرت در موجه جلوه دادن خود یا تخریب چهره ی پاک دست کم گرفت.شهر اما هنوز آبستن حوادث است. از جبهه گرفتن فعلان اجتماعی و حساسیت افکار عمومی علیه جریانی خاص تا طولانی شدن جای خالی معاون سیاسی فرمانداری خرمشهر آنهم با نزدیک شدن به انتخابات. جایی خالی که حداقل دو یا سه جهت مختلف شدیدا دنبال تصاحب آن هستند.

تلاش های تاکنون نافرجام برای عزل و نصب در برخی ادارات در نزدیکی انتخابات هم ممکن است بی ربط به التهابات سیاسی این روزها نباشد. ادارات ورزش ، کار و راه و شهرسازی ، سازمانهای بهزیستی و فنی و حرفه ای و بنیاد شهید در لیست تغییرات به چشم میخورند. این تغییرات بطرز جالبی با تغییرات در سازمان بالادستی منطقه آزاد اروند همراه شده که معلوم نیست در آینده ی شهر چه تاثیراتی خواهند گذاشت. تغییرات ناگهانی معاونان و مدیران سازمان منطقه آزاد اروند و اخبار و حواشی پیرامون بازداشت های آن ، شاید در کوتاه مدت مردم را خرسند کند اما باید برای جلب اعتماد مردم در دراز مدت و تزریق حس امنیت و پاکی حداقلی مسئولان امرشان، چاره ای اساسی تر اندیشید.

از جهتی دیگر یادمان نرود که سوءاستفاده های احتمالی برای تبدیل خدمات به رأی مردم در هر دوره ی انتخابات به نسبت های متغیری بوده . از افزایش خدمات شهری و شهرداری و آبفا و برق امثالهم گرفته تا تلاش برای کمک به اقشار آسیب پذیر به نام کمک های خیریه و با هدف جلب آرا و یا حرکات این چنینی. اخیرا هم مشاهده شده که جریانی خاص در حال جهت دهی به خدمات یکی ارگانهای حمایتی به سمتی که خود میخواهد است. افزایش چشم گیر ادبیات مطالبه گری با چاشنی حمایت یا تبری هم از سکه ی رایج این روزهاست . افرادی که مدتها و مشکلات بزرگ و کوچک مردم در خواب زمستانه بودند و حتی اظهار نظر نمیکردند این روزها یکه تاز عرصه ی نقد میشوند و رجزها میخوانند.

علی ای حال و با وجود تمام تهدیدها ، فشارها ، نقدها، حمله ی مواجب بگیرانی که نان زندگیشان در گروِ گوشه چشم بالا دستیشان است، هم باید به تحلیل ها ادامه داد و هم ادبیات نقد و تحلیل را گسترش داد و در نهایت این مردم اند که انتخاب میکنند و این آینده است که درست یا غلط بودن خط مشی ها را قضاوت خواهد کرد. این انتخابات هم از انتخابات قبلی نه چیزی بیش و نه چیزی کم خواهد داشت اگر مردم نخواهند با چشمان بازتری ، انگشت خود را جوهری کنند. امید که با تمام نقدی که به شرایط حاضر داریم ، برای تغییر و بهبودش هم هرچند یک گام یا کمتر ، اما قدمی برداریم. نه فقط برای خودمان که برای آیندگان.