مردم، هدف بودند!

در اسناد مصوب سازمان ملل و سایر متون بین المللی شاهد تعاریف متعددی از تروریسم هستیم. یکی از معتبرترین این تعاریف، ماده ی ۵ کنوانسیون مقابل با بمبگذاری های تروریستی مصوب ۱۹۸۸ مجمع عمومی ملل متحد است که در آن تروریسم عبارتند از اقدامات جنایی که قصد آنها ایجاد وحشت در عموم مردم و یا گروه خاصی است که این دسته از اعمال تحت هیچ شرایط از جمله ملاحظات سیاسی نژادی قومی مذهبی فلسفی و ایدئولوژی قابل توجیه نیست. طبق این تعریف، حمله مسلحانه روز گذشته به مردم بی دفاع اهواز که همزمان با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بوده مصداق یک اقدام تروریستی است. این اقدام از ابعاد مختلف قابل تحلیل و بررسی است. که در این مجال به چند جنبه اشاره کنم:

۱- این رسم و مرام تروریست ها و جنایتکاران جنگی است که به بهانه ی دفاع از مردم، مردم را هدف مشروع اقدامات تروریستی قرار می دهند. با رجوع به تاریخ نیز می‌توان دریافت«دفاع از شهروندان» نخستین مستمسک اقدامات جنایتکارانه علیه بشریت بوده است. از آدولف هیتلر که در سال ۱۹۳۹ دستور حمله نازی‌ها به لهستان را به بهانه ی «نجات میلیون‌ها آلمانی که تحت فشار و آزار دولت لهستان قرار داشتند» اعلام کرده تا هری ترومن که در سال ۱۹۴۵، «حفظ جان هزاران جوان امریکایی» را دلیل حمله اتمی به ژاپن بیان کرد و ژنرال راتکو ملادیچ فرمانده نظامی صرب‌های بوسنی در سال ۱۹۹۵ که به بهانه «حفاظت از جان صرب‌ها» دستور حمله نیروهای تحت امر خود به شهر سربرنیتسا را صادر کرد، پیداست این زنجیره بزرگ اقدامات جنایتکارانه همگی تحت عنوان فریبنده «حفظ جان مردم» انجام شده است. عاملان اقدام تروریستی دیروز نیز ذیل ادعای حمایت از مردم خوزستان حرکت جنایتکارانه خود را توجیه کرده اند ، اما در عمل شاهد بوده ایم که اکثر شهدا و مجروحان این اقدام تروریستی، مردم غیر نظامی و بی دفاع، از جمله زنان و کودکان بی گناه بوده است ، که این خود گواهی است بر بزدلانه بودن و دروغ بودن این ادعا.

۲- اقدام تروریستی دیروز در زمان رژه ی نیروهای مسلح در اهواز انجام شده بود. بدیهی است که رژه نیروهای مسلح یکی از نمادهای شکوه و اقتدار هر نظام سیاسی محسوب می شود و بی تردید وقوع حمله ی تروریستی در این رویداد با هدف ضربه زدن به این شکوه ملی بوده است. و در این بین مردم بی دفاعی که مورد هدف تروریست ها قرار گرفته اند، تنها نظاره گر این اقتدار نیروی های مسلح بوده اند. حال آنکه با این اتفاق، نه تنها به این اقتدار خدشه ای وارد نشد، بلکه باردیگر تنها این آغوش نیروهای مسلح، مامن این مردم بیگناه و مظلوم بوده است.

۳- به نظر می رسد که عموماً استان های مرزی و محروم کشور مورد هدف این اقدامات قرار می گیرند. ظاهرا عاملان این اقدامات در این توهم هستند که می توانند از شرایط حاکم در استان های مرزی برای گسست میان مردم و حاکمیت و نفوذ در میان نیروی های مردمی و محلی استفاده کنند. این توهم را حاکم معدوم رژیم بعث عراق نیز در زمانی که به ایران اسلامی حمله کرد در سر داشت . دبیر شورای عالی امنیت ملی در همین زمینه اشاره می کند : “صدام نیز خیال می کرد که در دفاع از یک همسایه ی متجاوز، زمینه ی مردمی وجود دارد(همزبانی و هم قومیتی). او هرگز فکر نمی کرد که در خرمشهر در محلی که انتظار همراهی داشت بیشترین مقاومت صورت گیرد.” در این میان می توان عنوان کرد که عاملان حادثه تروریستی دیروز نیز در اینچنین توهماتی بسر می برند . اما تاریخ نشان داده است که مردم خوزستان همواره پاسدار امنیت و تمامیت ارضی کشور بوده اند. تورق عکس های حادثه ی دیروز نشان می دهد که شهروندان در هنگام حمله مهاجمان تروریست اغوش نیروهای مردمی مسلح کشور را امن ترین مکان خویش یافته اند.نکته اخر اینکه اهواز و خوزستان در طول تاریخ اتفاقات زیادی به خود دیده اند و چونان الماسی هستند که با چکش نمی شکنند و با قلم تراشیده نمیشوند و همچنان سرافراز و زنده نفس می کشند و پای ایران عزیز ایستاده اند

روزبه کردونی

پژوهشگر حوزه سیاستگذار اجتماعی