نحوه اصلاح ساختار کج و معوج شهرداری اهواز ! – قسمت سوم

اشاره: شهرداری اهواز از جمله موسساتی است که به دلایل مختلف از حداقل الگوهای قانونمند سازمانی بویژه در زمینه هایی همچون انضباط مالی و قراردادی، استخدامی، انتصابات، نظرات کارشناسی و در یک‌ کلام تطبیق موازین قانونی جدا شده و می توان گفت، پر هرج و مرج ترین دوره خود را طی می کند. شاید بودجه […]

اشاره: شهرداری اهواز از جمله موسساتی است که به دلایل مختلف از حداقل الگوهای قانونمند سازمانی بویژه در زمینه هایی همچون انضباط مالی و قراردادی، استخدامی، انتصابات، نظرات کارشناسی و در یک‌ کلام تطبیق موازین قانونی جدا شده و می توان گفت، پر هرج و مرج ترین دوره خود را طی می کند. شاید بودجه ۱۲ هزار میلیاردی و تحقق بیش از دو سوم آن راه را بر دخالت یا میل به دخالت بسیاری از ارگانها و شخصیت های ذی نفوذ اهوازی و حتی تهران نشین باز کرده و بخش عمده ای از هرج و مرج موجود در نتیجه سهم خواهی چنین سایه هایی باشد.

امتداد سوء مدیریت و رسوخ آن در اجزاء مختلف شهرداری بدلیل جا افتادگی آن، بیش از آنکه مشکلاتی سطحی به شمار روند، مشکلاتی عمیق و ساختاری تلقی و تنها راه حل و فصل نسبی آنها، اولا شناسایی تک تک آن آسیبها و اشکالات و ثانیا تغییر نگاه نهاد شورا از نگاهی باندی، محفلی و انتفاعی به نگاهی وسیع، قانونمند و فنی نسبت به سازمان شهرداری است.در قسمت اول به اهمیت انتخاب شهردار و لزوم قانونمند کردن اختیارات وسیع و خارج کردن آنها از طبع فسادزایی و در قسمت دوم به موضوع مدیران همواره مدیر و کارشناسان همیشه کارشناس و نقش آنان در منع هرگونه اصلاحات اساسی سخن گفتیم ، در این‌ قسمت به بخش دیگری از آسیبهای حاکم بر شهرداری اهواز خواهیم پرداخت :

جای خالی پلکان در نظام ارتقایی-مدیریتی شهرداری

در دنیایی که خلاقیت و توانمندی نیروی انسانی در ایجاد تحول موسساتی حرف اول را می زند و هر گونه ارتقای اداری و مدیریتی بر مبنای شاخص و معیار پلکانی توجیه می شود، اما در شهرداری اهواز وضع به گونه دیگری است.در صورت بررسی بی طرفانه پیشینه عملکردی و نحوه تبدیل شدن بسیاری از اشخاص به مدیران شهرداری، به همه چیز برخورد خواهیم کرد الا اصول و ضوابط لازم جهت مدیر شدن.اینکه سوابق عملکردی چه می گوید و شخص مورد نظر چه زمان به استخدام شهرداری درآمده است، اصلا مهم نیست.

اینکه نیروهای بسیار بسیار باسوادتر، خوش سابقه تر، متعهدتر از شخص مورد نظر وجود داشته و چرا همه آن نیروهای توانمند به کناری زده شده و شخص نالایق مورد نظر بعنوان مدیر انتخاب شده است، ین هم در قاموس حاکم و مستولی بر شهرداری پر داد و ستد مهم نیست.مهم رعایت قواعد بازی خواسته شده و میزان انعطاف بازیگران و دقت آنها در تحقق خواسته های بازی سازان است.اینکه چنین اشخاص مبتدی چه بلایی بر سر حوزه مدیریتی خواهند آورد اصلا مهم‌ نیست.

اهمیتی ندارد که ناشیگری مدیریتی چه عواقب مالی و هرج و مرج اداری ایجاد می کند و چشم انداز تحقق اهداف سازمانی را با کدام سیر قهقرایی مواجه می سازد.می دانیم که سوء مدیریت بویژه اگر با انحراف یا بی رحمی مالی!! همراه شود، چیزی از مفهوم چهارچوب و شاکله یک‌ سازمان باقی نمی گذارد و حسب اطلاعات راقم وضعیت شهرداری اهواز بواسطه سوء مدیریت مدیران رزومه ای، خلق الساعه و داد و ستدی، به بدترین حد و حالت طی چند دهه اخیر رسیده و به تعبیر مصطلح در مفهوم دلالی و کاسبکاری، همه چیز در شهرداری از قبل تعریف و سپس توزیع شده است.

بنابر این از جمله آسیبهایی که در سایه آنها شهرداری اهواز نخواهد توانست به حداقل سلامت و شادابی بازگردد در حقیقت وجود مدیرانی است که منشاء مدیر شدنشان جعلی بوده است که به حکم منطق باید سرحدی برای آنان که با همان منشاء مجعول مدیر باقی مانده اند قرار داد و آنها را با اشخاص توانمند و خوش سابقه که تنها ایرادشان عدم تمکین نسبت به ترقیهای زد و بندی است، جابجا نمود.
چنانچه در مطالب قبل بعرض رساندیم، تعامل شورا با شهرداری از دو حالت خارج نیست، یا همچون شوراهای قبل به سراغ تغییرات اساسی و اصلاحات ساختاری نرود و خواسته‌ یا ناخواسته ادامه دهنده روش سهم خواهانه باشد یا اینکه واقعا شورای آینده بدنبال درمان پیکره بیمار شهرداری خواهد بود که در چنین فرض و حالتی، اتخاذ تدابیر اساسی از جمله نظارت قانونمند بر عملکرد شهرداری و انتصابات آن، حذف مدیرانی که منشاء مدیر شدن آنها جعلی است، جابجایی نیروهای کارشناس با نیروهای هم عرض بمنظور مثبت نمودن تراز تصمیم گیری و سالم کردن فضای مرتبط به اظهار نظرهای کارشناسی و…. باید جزء اولویتهای اول شورای اهواز تلقی شود.در قسمت بعدی، آسیبی دیگر از سلسله آسیبها و مشکلات شهرداری اهواز را به بحث خواهیم گذارد.
ادامه دارد…

 علی عبدالخانی
 چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶