بیمار اهوازی گیرنده قلب درگذشت / مشکل در زیرساخت ها یا در بیماران است؟

قیس رفیعی : بیماری که نخستین پیوند قلب را در اهواز انجام داد پس از ۲۴ ساعت درگذشت. روز یکشنبه هفته گذشته نخستین عمل پیوند قلب خوزستان در بیمارستان گلستان اهواز صورت گرفت که طبق اعلام روابط عمومی بیمارستان ، عمل با موفقت انجام شد اما پس از گذشت ۲۴ ساعت بیماری که گیرنده قلب […]

قیس رفیعی : بیماری که نخستین پیوند قلب را در اهواز انجام داد پس از ۲۴ ساعت درگذشت. روز یکشنبه هفته گذشته نخستین عمل پیوند قلب خوزستان در بیمارستان گلستان اهواز صورت گرفت که طبق اعلام روابط عمومی بیمارستان ، عمل با موفقت انجام شد اما پس از گذشت ۲۴ ساعت بیماری که گیرنده قلب بود، دارفانی را وداع کرد.محمدعلی طلازاده جوان ۲۴ ساله شوشتری که مدافع حرم بود بر اثر تصادف دچار مرگ‌مغزی شد و با رضایت خانواده وی قلب، کبد و ۲ کلیه وی به چهار نفر اهدا شده بود.

درگذشت بیمار گیرنده قلب خبری تاسف بار و نگران کننده برای عموم مردم خصوصا مدیران ارشد استان بویژه جامعه پزشکی بود.این موضوع از چند زاویه قابل نقد و بررسی می باشد. اما مهمترین بخش آن ساختار نظارت بر زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی استان و میزان هزینه کرد و برنامه مدیریت مربوطه در راستای تقویت این زیرساخت ها است.اینکه خوزستان قطب اقتصاد کشور و کانون تولید ثروت به دلیل وجود منابع و صنایع بزرگ نفتی و غیرنفتی است شک و تردیدی وجود ندارد و بارها مسئولان کشور و استان به این واقعیت اعتراف و اذعان کرده اند لیک چه میزان از درآمدهای نفتی و صنایع به حوزه بهداشت ، درمان و سلامت شهروندان اهوازی اختصاص یافته پرسش های فراوانی وجود دارد که همچنان بی پاسخ مانده است . جالب تر اینکه همین صنایع بیشترین آسیب را به سلامت و محیط زیست خوزستانی ها وارد کرده تا جایی که اهواز بر جایگاه آلوده ترین شهر جهان و خوزستان مقام نخست میزان بیماری های تنفسی ، قلبی ، عروقی و سرطان را در سطح کشور کسب نموده اند
در واقع صنایع علاوه بر تخریب زیرساخت ها در زمینه افزایش حجم آسیب های مخرب بر سلامت شهروندان اهوازی نیز نقش مستقیمی داشته و دارند که روستای الخیط از توابع کارون در کنار صنایع فولاد و روستای سودان در جنب پتروشیمی عظیم مارون تابلوهای بلندی برای نمایش پیامدهای زیست محیطی و بهداشتی صنایع در اهواز و خوزستان هستند

امروز خوزستان و مراکز درمانی آن برای تامین تجهیزات خاص بویژه برای درمان های تخصصی و پیوند عضو دچار کمبود و ضعف شدید می باشند و به همین سبب بخش قابل توجهی از شهروندان برای درمان و ادامه معالجات ناگزیر به سفر به شهرهایی نظیر شیراز ، تهران و اصفهان و حتی رفسنجان کرمان می باشند . متاسفانه امروز بخش قابل توجهی از ارز حاصل از درآمد صنایع مستقر در اهواز جهت تامین تجهیزات پیشرفته بیمارستانی به پایتخت و شهرهای دیگر سرازیر می شود این در حالی است که آسیب دیدگان مستقیم از فعالیت های صنایع در خوزستان متحمل هزینه های مضاعف در بخش درمان و سلامت می شوند

حتی شمارِ چشمگیری از مردم عراق که به عنوان گردشگر سلامت هستند نیز وارد خوزستان شده و از استان عبور می کنند تا برای درمان به شیراز و اصفهان و تهران بروند. سیستم مدیریتی ما در استان حتی اگر فقط نگاه اقتصادی می داشت باید برای جذبِ گردشگران سلامت برنامه‌هایی اتخاذ می‌کرد که نکرد. به نظرِ من، آن بیماری که بعد از پیوندِ قلب که یکی از کارهای شاخص در علوم پزشکی است به علت بیماریِ ساختاری ما در سیستم بهداشتی و درمان درگذشت و علت‌ها را باید در زیرساختمان کنکاش کنیم.