«کووید» انتهاء نیست ، آغاز ِزندگی است

دکتر فاضل خمیسی: بزرگترین قرنطینه تاریخ بشری در حال رقم خوردن است ، روز به روز درب های بیشتری از منازل بسته و انسان های کمتری در کوچه و خیابان دیده میشوند .گفته میشود منشاء ویروس ها و بخصوص این ریزِقدرتمند که «کرونا» می نامند ، معلوم نیست ! اما خیلی ها اعتقاد دارند که […]

دکتر فاضل خمیسی: بزرگترین قرنطینه تاریخ بشری در حال رقم خوردن است ، روز به روز درب های بیشتری از منازل بسته و انسان های کمتری در کوچه و خیابان دیده میشوند .گفته میشود منشاء ویروس ها و بخصوص این ریزِقدرتمند که «کرونا» می نامند ، معلوم نیست ! اما خیلی ها اعتقاد دارند که این ویروس تغییرات شگرفی را در آینده اجتماعی ، سیاسی و حتی اقتصادی بشریت ایجاد خواهد کرد ، حسب اعلام حوزه های مرتبط با محیط زیست از هم اکنون تغییرات مثبت در خصوص کاهش آلودگی هوا، احساس امنیت بیشتر حیوانات غیر اهلی و تأثیر بر زندگی آنها ، عبور دسته جمعی پرندگان بدون ترس از دست اندازی بشر و سایر موارد محسوس و چشم گیر است ، این بحث تا آنجا پیش رفته که بنظر می‌رسد خلق و انتشار «کرونا» کار یک طبیعت ذیشعوریست که ادامه حیات خویش را در خطر میدید و چه بسا با این کار حتی به بقای بشر کمک کرده است هر چند این کمک منجر به تلفات انسانی بیشمار و نگرانی های زیادی گردد.

از آنجا که برای تعریف اجتماعی انسان، او را بالفطره «اجتماع زیست» دانسته و شرط بقای او ، به اجتماع زیستن تعریف میشود ، بنظر می‌رسد شروط ِاجتماع زیست از قبیل ؛ اعتماد، محبت و دگر دوستی بخصوص در سالیان گذشته به طرز وحشتناکی آسیب دیده که «کرونا» فرصتی برای بازیابی آنهاست.دوستی میگفت وقتی به مسافرت میرفتیم کلید منزل را به همسایه میدادیم که هم مواظب منزل باشد و هم اگر نیازی داشت بتواند استفاده کند ، اما حالا به برادرش اطمینان نمیکند!! و موارد مشابه بسیار زیاد:

این یعنی افول ! یعنی براساس یافته های پژوهشی در بحران اعتماد اجتماعی هم اکنون ۷۶ درصد مردم به همدیگر اعتماد نداشته و این رقم در سال ۵۳ فقط ۴۵ درصد بود !.و باز براساس پژوهش های صورت گرفته، بیش از ۸۵ درصد مردم معتقدند که بین تلاش و استعداد و سخت کوشی با رفاه و بهره مندی از ثروت و جایگاه قدرت رابطه ای وجود نداشته و مقام ها و پُست ها براساس لیاقت نیست و امور بصورت بهینه اداره و سیاستگذاری نمیشود و …همگی این آمار ناخوشایند و میزان سطح پایین خوشایندی از زندگی نشان از آن دارد که جامعه بمعنای عام آن از حاکمیت تا عوام الناس آن برای بقای شرافتمندانه نیاز به یک کلید واژه دارند « بازیابی رفتارها»!

امید به آینده از جمله مفاهیمی است که ارتباط بسیاری به اوضاع سیاسی و اجتماعی دارد «کرونا» آمد که علاوه بر بازیابی محیط زیست ما را به بازیابی روابط خود در همه سطوح به تفکر وا دارد و بگوید جهان بعد از «کرونا» ، جهان جدیدی است که آدمیان شایسته ی آنانند یک حیات طیبه…..( مستندات پژوهش نزد نگارنده محفوظ است)