با مخابرات همراه همیشگی خانواده ها در خانه بمانیم!

اوایل اسفند بود…نزدیک سال نو …ماهی پرکار برای اداره ها…خانواده ها مشغول خانه تکانی و خرید عید بودند که ناگهان خبری پیچید که ویروسی به نام کرونا درحال همه گیر شدن است… خبر انتشار این ویروس، اول از همه ترس و استرس خانواده ها را نسبت به امنیت فرزندانشان برانگیخت، نگرانی از امنیت جان بچه […]

اوایل اسفند بود…نزدیک سال نو …ماهی پرکار برای اداره ها…خانواده ها مشغول خانه تکانی و خرید عید بودند که ناگهان خبری پیچید که ویروسی به نام کرونا درحال همه گیر شدن است… خبر انتشار این ویروس، اول از همه ترس و استرس خانواده ها را نسبت به امنیت فرزندانشان برانگیخت، نگرانی از امنیت جان بچه ها که درمدرسه اند…با اطلاعات کمی که از این ویروس بود، دلهره ها را بیشتر می کرد.گذشت و مدارس بصورت خودجوش یکی پس از دیگری تعطیل شدند. اکنون کرونا تیتر اول اخبار جهان شده و در این وضع نابسامان، خانواده ها نگران دوچیز هستند. ابتدا و مهمتر از همه، صحت و سلامت فرزندان و سپس وضعیت تحصیلی آنها….که در این قرنطینه می توان به کمک اینترنت و آموزش مجازی بین دانش آموز و معلمان ارتباط مجازی و غیرمستقیم برقرار کرد.

کمک مخابرات همچون صدگیگ اینترنت رایگان برای مشترکان adsl و اینترنت هدیه وزیر جوان برای معلمان …و استفاده از فضای مجازی جهت ادامه تحصیل بی شک بی اثر نیست.در این میان کانال ها و گروه ها در شبکه های اجتماعی مثل واتساپ و تلگرام و…برای تدریس تشکیل شد.معلم ها از منزل میتوانستند در این دنیای به اصطلاح مجازی تدریسشان را ارایه دهند تا فرزندان این مرز و بوم از تحصیل علم و دانش عقب نمانند.قضیه به اینجا ختم نمیشد، آمار مبتلایان به ویروس کرونا روز به روز درحال افزایش است…!

این ویروس ازطریق حضور در اجتماع منتقل میشود و هربار مکانی یا شهری را قرنطینه میکنند که خبر آن به سرعت هرچه تمام تر به اطلاع همگان میرسد.آیاکسی تابحال به این فکر کرده که ماچطور از این همه اخبار به سهولت مطلع میشویم؟؟ و چطور با اینکه درمنزل خود قرنطینه به سر می بریم ازحال یکدیگر خبر داریم و چگونه فرزاندان محصل مان به درس ومشق شان میرسند؟!آری! این همه خدمت و راحتی، با تلاش شبانه روزی مدیران و کارکنان مخابرات است که شبانه روز برای خدمت به مردم، همیشه و در هر حال حاضرند…آنها با اینکه در معرض خطر ابتلا به ویروس کرونا هستند اما شبانه روز تلاش می کنند تا این قرنطینه برای جامعه آسان و قابل تحمل شود….

عزیزی میگفت این روز ها من را یاد سالهای جنگ انداخت، من بیسیم چی بودم. بیسیم من حدود ۱۲کیلو وزن داشت که یک آنتن شش تکه به آن وصل بود که آن را روی دوش می نداختیم و حملش هم خیلی سخت بود این بی سیم نهایتا” ۶ کیلومتر را پوشش میداد آن هم، اگر جلوی آنتن مانعی مثل کوه نبود … حال با یک دستگاه کوچک و هوشمند میتوانیم با تمام اقصی نقاط دنیا در ارتباط باشیم. اخبار را رصد کنیم و این را مدیون زحمت کشان مخابرات هستیم، زحمت آنها در این ایام سخت کمتر از زحمات پزشکان نیست. بیاییم با مخابرات همراه همیشگی خانواده ها برای سلامتی خود وفرزندان مان تا شکست دادن ویروس کرونا در خانه بمانیم.از خداوند سبحان سلامتی و تندرستی برای یکایک آنها مسئلت می نمایم، کوشندگان عرصه ارتباطات سایه تان مستدام و پایدار باشید.

سهام چاملی