حقایق تلخی که به مردم نمی‌گویند

این روزنامه، یکی از همان جریان‌هایی است که سنگ مخالفت با دولت را به نام دفاع از معیشت مردم به سینه می‌زند و این کار را با همان سبک و سیاق رئیس دولت مورد حمایتش در گذشته با چاشنی «بگم‌بگم‌» انجام می‌دهد بی‌آنکه استدلال و شواهدی قانع‌کننده برای افکار عمومی ارائه دهد. اظهارات اخیر اسحاق […]

این روزنامه، یکی از همان جریان‌هایی است که سنگ مخالفت با دولت را به نام دفاع از معیشت مردم به سینه می‌زند و این کار را با همان سبک و سیاق رئیس دولت مورد حمایتش در گذشته با چاشنی «بگم‌بگم‌» انجام می‌دهد بی‌آنکه استدلال و شواهدی قانع‌کننده برای افکار عمومی ارائه دهد. اظهارات اخیر اسحاق جهانگیری و محمدباقر نوبخت درباره وضعیت اقتصادی کشور، واقعیت‌های موجود و راه‌های برون‌رفت از مشکلات، بعضی از جریان‌ها را نگران و آشفته کرده است، زیرا این اظهارات از سوی معاونان رئیس‌جمهوری، بیان‌کننده حقایقی است که مخالفان دولت با شعارها و وعده‌های پوپولیستی، نمی‌خواهند به گوش مردم برسد.

تیتر نخست دیروز روزنامه کیهان (چهارشنبه ۲۸ آبان)، به حمله‌ای دوباره علیه دولت اختصاص یافته و جالب آنکه گزارش خود را در مخالفت با اظهارات جهانگیری شروع می‌کند.معاون اول رئیس‌جمهوری در آن بخشی از صحبت‌هایش که دست برقضا گزارش کیهان نیز با آن شروع می‌شود، می‌گوید: «اگر می‌خواهیم مسایل کشور و مشکلات مردم را حل کنیم جز از طریق تفاهم، انسجام و مشارکت ملی قابل انجام نیست.»همین جمله برای کیهان‌نشینان و دیگر مخالفان دولت کافی است تا دم خروس‌شان نمایان شود؛ زیرا اگر آن‌ها نیز دغدغه رفع مشکلات مردم را داشته باشند، با چنین نگرشی مبنی بر انسجام، همکلام و همراه می‌شدند اما آن‌ها می‌دانند که با تفاهم و انسجام، منافع حزبی و جناحی‌شان تامین نمی‌شود و به همین دلیل است که اظهارات و مواضع‌شان همواره نه در جهت تفاهم بلکه در جهت انشقاق و شکاف میان مسئولان و مردم، میان نهادهای مختلف حاکمیتی و همه مسئولان بوده است و همین موضع‌گیری عجولانه علیه اظهارات دولتی‌ها نشان می‌دهد که منافع ملی، چندان در اولویت این جریان قرار ندارد.

اما بخش دیگری از صحبت‌های معاونان رئیس جمهوری که واکنش کیهان را به دنبال داشته، به واقعیت‌های امروز کشور اعم از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی موجود مربوط می‌شود؛ این در حالی است که بعضی از جریان‌های مخالف دولت سعی می‌کنند با طرح وعده‌های توخالی، غیرواقعی و به دور از بضاعت‌های امروز کشور، اول آنکه انتظارات جامعه را بالا ببرند، دوم بهره‌برداری انتخاباتی از این وعده‌ها داشته باشند و سوم، امید مردم را هر روز کمرنگ کنند زیرا خوب می دانند که تحرکات سیاسی‌شان در پایین بودن مشارکت مردم به نتیجه می‌رسد.

این روزنامه نه تنها علاقه‌ای به ارائه واقعیت‌ها برای مردم ندارد بلکه تلاش می‌کند با اتهام‌زنی‌هایی بدون سند و با ایجاد تشویش در افکار عمومی، راهبرد تخریب را به سبک رئیس دولت‌های نهم و دهم دنبال کند؛ به طوری که در مطلب خود اینگونه دست به تهدید می‌زند: «تورق جزئی‌ِ بخشی از کارنامه مشعشع دولت، حقایق تلخی را آشکار می‌کند که در شرایط فعلی نه به صلاح دولت است و نه برای مردم امید ایجاد می‌کند.»

این شیوه نخ‌نما در بازی‌های رسانه‌ای با افکار عمومی، دست‌کم دیگر تاریخ مصرفش برای جامعه ایران تمام شده است زیرا آنهایی‌که تحریم‌ها را ورق‌پاره می‌خواندند و رسانه‌های این طیف، از آنها حمایت می‌کردند و همه دو دولت نهم و دهم مدعی بودند فهرستی از مفسدان اقتصادی در جیب دارند که افشا می‌کنند، هیچ وقت چیزی از جیب آن‌ها بیرون نیامد جز کارنامه‌ای که از عملکردشان و اختلاس‌های آن دوران بر جای ماند؛ پرونده‌های بابک‌ زنجانی‌ها، گم‌شدن دکل‌های نفتی، پرونده‌های تامین اجتماعی و بسیاری دیگر، همگی در کارنامه دوران مورد حمایت کیهان ثبت شده است.

اتفاقا بر خلاف آنچه کیهان مدعی آن می‌شود که اگر «کارنامه دولت تورق شود، کارنامه تلخی آشکار می‌شود» این اظهارنظرها، همان فرافکنی همیشگی این جریان رسانه‌ای است که همواره از روشن شدن حقایق در هراس بوده است و دست بر قضا واکنش اخیر آن‌ها نیز در برابر بیان برخی حقایق از زبان معاونان رئیس جمهوری از همین موضوع حکایت می‌کند.فارغ از آنکه بحران همه‌گیر کرونا در دنیا، بزرگترین اقتصادهای امروز را نیز با مشکلات جدی روبرو کرده است و کیهان‌نشینان عامدانه چنین متغیری را در تحلیل شرایط موجود نادیده می‌گیرند تا همه چیز را در راستای سناریوی سیاسی و جناحی خود تعریف کنند، بعضی واقعیت‌های دیگر نیز هیچ‌گاه از سوی کیهان بیان نمی‌شود.

کیهان و جریان‌های سیاسی همسو با آن، در حالی همچنان مدعی ناکارآمدی برجام می‌شوند که هیچگاه نمی‌خواهند حقایق و دستاوردهای آن برای مردم عیان شده باشد؛ این جریان‌ها نمی‌گویند بالاترین رشد اقتصادی دنیا در دوره اجرای برجام متعلق به ایران بود.این جریان‌ها تلاش دارند ثبات قیمت‌ها، تک‌رقمی شدن تورم،‌ رشد سرمایه‌گذاری خارجی، کاهش نرخ بیکاری و در کنار آن دستاوردهای هسته‌ای شامل به رسمیت شناختن حق هسته‌ای ایران و رشد و توسعه آن را نادیده بگیرند.کیهان و جریان‌های همسو با آن همچنین هرگز برای مردم بازگو نخواهند کرد که قرار گرفتن ایران تحت فصل هفتم منشور ملل متحد در دولت مورد حمایت آن‌ها چه معنایی داشت و دیپلماسی دولت تدبیر و امید چگونه سایه جنگ را از ایران دور کرد.

این جریان‌ها، هرگز برای مردم این حقیقت را بازگو نمی‌کنند که در تاریخ جمهوری اسلامی سابقه نداشته است ایالات متحده دو بار پیاپی در شورای امنیت سازمان ملل با شکست سنگین و سرافکندگی در برابر ایران مواجه شود و نمی‌گویند که در این شکست، همه هم‌پیمانان ایالات متحده نیز به نفع ایران مقابل واشنگتن قرار گرفتند.کیهان و جریان‌های همسو با آن، رفع تحریم تسلیحاتی ایران را که دستاورد ارزشمندی برای جمهوری اسلامی به شمار می‌رود عامدانه نادیده می‌گیرند زیرا می‌دانند این همه، از جمله دستاوردهای دیپلماسی فعال و موفق دولت تدبیر و امید بوده که به انزوای ایالات متحده منجر شده است.دولت به درستی راه صداقت و شفافیت را با مردم در پیش گرفته و منکر مشکلات اقتصادی موجود نشده که بخشی ناشی از کرونا و بخشی نیز ناشی از تحریم‌های ظالمانه و غیرانسانی آمریکاست.

در این میان نمی‌توان سیاست‌های خصمانه و غیرمعمول حاکمان کنونی کاخ سفید را نادیده گرفت که نه فقط در قبال برجام بلکه در برابر همه توافقنامه‌های زیست‌محیطی، تسلیحاتی و تجاری دنیا روندی غیرمنطقی در پیش گرفتند و کیهان هرگز به آن اشاره نمی‌کند تا همه چیز را به قصور دولت ایران ربط دهد و مبادا علت مشکلات به گردن کاخ سفید بیفتد.کیهان و جریان‌های همسو با آن عامدانه نمی‌خواهند این حقایق برای مردم روشن شود که با وجود تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی غیرقابل انکار، دولت در سال ۹۹ افتتاح‌های بزرگ را در دستور کار قرار داد که بی‌تردید میوه آن را دولت‌های بعدی نیز برداشت خواهند کرد، ضمن آنکه اقتصاد بدون نفت در همین دولت محقق شد.

و در نهایت آنکه کیهان و جریان‌های همسو با آن،‌ در حالی با فرافکنی از بگم‌بگم‌هایی درباره واقعیت‌های تلخ صحبت می‌کنند که هرگز درباره نقش جریان‌های همسو در فرایند خودتحریمی سخنی به میان نمی‌آورند.اما افکار عمومی به درستی قضاوت خواهد کرد که چه جریان‌هایی در برابر تصویب لوایح مرتبط با FATF مخالفت کردند تا ایران در فهرست سیاه قرار بگیرد و عملا حتی اگر تحریم‌ها نیز رفع شود، بسیاری از تبادلات مالی و بانکی کشورمان دچار مشکل خواهد بود.