پیش به سویِ شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان خوزستان!

رضا بهرامی :بی‌تردید گردهمایی شامگاه یکشنبه ۱۴ مهر ماهِ دبیران شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان استان را باید تا به امروز و با فاصله، مهم‌ترین خبرِ انتخاباتیِ پاییزی در سپهرِ این روزها داغ و ملتهب سیاست خوزستان به شمار آورد. جلسه‌ای که با دعوت از رابطین شورای سیاستگذاری برگزار شد و البته با اعلام حمایت قاطع شورای […]

رضا بهرامی :بی‌تردید گردهمایی شامگاه یکشنبه ۱۴ مهر ماهِ دبیران شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان استان را باید تا به امروز و با فاصله، مهم‌ترین خبرِ انتخاباتیِ پاییزی در سپهرِ این روزها داغ و ملتهب سیاست خوزستان به شمار آورد. جلسه‌ای که با دعوت از رابطین شورای سیاستگذاری برگزار شد و البته با اعلام حمایت قاطع شورای هماهنگی از تیم حمید کهرام برای پیشبرد پروسه‌ی تشکیل شورای سیاستگذاری استان به پایان رسید.برخلاف استان‌هایی که عمدتاً به دلایلی اعم از اختلافات شخصی و سهم‌خواهی‌هایِ نامعقول، روند تشکیل شورای سیاستگذاری در آن‌ها با موانع عدیده‌ای مواجه شده اما در خوزستان، واقع‌بینی و درایت مجموعه‌ی شورای هماهنگی در کنار مقبولیت گروه رابطین زمینه‌‌ی شکل‌گیری فضایی گفتگومحور و مبتنی بر اعتماد متقابل را فراهم آورده که خروجی آن تصمیم‌گیری بر مبنای اصل خرد جمعی و همکاریِ جبهه‌ای بوده است. امری که خوزستان را به همراه استان‌هایی نظیر گیلان، زنجان و سمنان به عنوان استان‌های پیشرو در مسیرِ پرفراز و نشیبِ تشکیل شورای سیاستگذاری قرار داده است.

بدین ترتیب و با رصد روند تشکیل شورای سیاستگذاری استان در هفته‌های اخیر، به نظر می‌رسد اعضای حقیقی شورا بر اساس یک مکانیسم قابل قبولِ اکثریت قریب به اتفاقِ دبیران احزاب انتخاب شده و در ادامه با برگزیدن هیئت رییسه‌ی شورا، پروسه‌ی شکل‌گیری شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان خوزستان در فضایی همدلانه تکمیل شود.در این میان و با وجودِ همراهی همدلانه‌ی اکثریت قاطع احزاب شورای هماهنگی اما نباید از کنار کارشکنی‌های گاه و بی‌گاهِ معدود احزابِ چندنفره و محفلیِ وابسته به استانداری به سادگی گذشت. احزابی که از آغازین روزهای معرفی رابطین شورای سیاستگذاری، علَم مخالفت برداشته و تمام تلاش خود را برای ناکام گذاشتن ماموریت رابطانی که از سوی شورای عالی سیاست‌گذاری و با تایید اکثریت دبیران استانی احزاب برگزیده شده بودند، به کار گرفتند.

این در حالیست که در اکثریت قریب به اتفاق استان‌ها، استانداران یا اساساً از ورود به پروسه‌ی تصمیم‌سازی‌های انتخاباتی پرهیز نموده و یا به صراحت از حضورِ غیرقانونی در این عرصه منع شده‌اند. با این حال، دولت محلی خوزستان با وجود علم به در پیش گرفتن راهی بیهوده و در اختیار نداشتن ابزار لازم برای اثرگذاری بر معادلات شورای سیاست‌گذاری استان اما هم‌چنان به دخالت در امور شورا اصرار می‌ورزد.در این رابطه باید پرسید آیا بهتر نیست به جای تقلّا برای دخالت در امور شورای سیاست‌گذاری، همّ و غمِ تیم نزدیک به استاندار معطوف به فراهم آوردن مقدّمات برگزاری انتخاباتی سالم و شفاف در اسفند ماه سال جاری شود؟ آیا مجریان انتخابات عبرت‌های لازم را از کارنامه‌ی ضعیف خود در برگزاری انتخابات جنجالی و پرحاشیه‌ی شورای شهر ۹۶ اهواز نگرفته‌اند؟

آیا به جای سنگ‌اندازی در مسیر تشکیل شورای سیاست‌گذاری استان، بهتر نیست احیایِ اقتدار و استقلالِ از دست رفته‌ی دولت محلی در خوزستان در دستور کار قرار :گیرد؟ پاسخ به این پرسش‌ها هر چه که باشد، نمی‌توان احتمالی که این روزها پرطنین‌تر از قبل به عنوان یکی از علل محوری نقش‌آفرینی‌هایِ اخیر تیم استانداری به گوش می‌رسد را نادیده گرفت: با وجود زدنِ راهنمای چپ اما نباید از گردش به راست شریعتی و یارانش در آینده‌ای نه چندان دور شوکه شد!