نسخه ای برای نخبگان واکنشی

عباس ظهیری :نخبگان و فعالان مدنی خوزستان عقب‌تر از اتفاقات هستند. کار آنها به جای این که ” کنش فعال ” باشد غالبا ” واکنش منفعلانه ” است.فعالان خوزستانی به جای آن که از یک راهبرد مشخص و مدون برای توسعه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی استان بهره بگیرند غالبا منتظر می مانند تا واقعه ای رخ دهد و به آن “واکنش” نشان دهند.

هیچ استراتژی مشخص توسعه گرایانه وجود ندارد و افقی به عنوان “هدف” تعریف نشده است و این باعث شده است که مطالبات به جای آن که پیشروانه و توسعه ای باشد بیشتر معطوف به عقب ماندگی ها و نواقصی باشد که خود معلول نبود همان راهبرد طی دهه های گذشته است.

“واکنش های منفعلانه” در مواردی مانند بحران بی آبی یا وقایع روستای ابوالفضل یا وضعیت آب و فاضلاب و مشکلات محیط زیستی و … هر چند مطالبه‌گرانه است اما دلالت بر خمودگی غیر قابل انکار فعالان خوزستانی دارد. زیرا هر کدام پس از یک رخداد تلخ بروز کرده است و فقط خوراک برای شبکه های اجتماعی تهیه می نماید هر چند گاهی نیز باعث نتایج مثبت می شود اما منجر به رشد و توسعه و پایان بخشیدن به عقب افتادگی های استان نخواهد شد.

لذا تهیه و تدوین استراتژی های واحد (یا حتی چندگانه) برای توسعه اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و آموزشی که به فعالان استان یک افق دید آینده محور ارائه نماید تا در سایه آن پژوهش نمایند، کتاب و مقاله بنویسند، از کاندیداهای مجلس و ریاست جمهوری مطالبه گری نمایند، نقد کنند، نیروهای اجتماعی را به صحنه بیاورند، منابع مالی را هزینه کنند و در یک کلام راهبردی که خط فکری و عملی نخبگان و فعالان را تامین نماید از نان شب هم واجب تر به نظر می رسد