آتش انتقام، مضیف میسان را خاکستر کرد

در دشت‌آزادگان خوزستان، در میانه راه سوسنگرد به بستان، در روستای دحیماویه، یک سازه منحصربه‌فرد بود از جنس نی و حصیر؛ سازه‌ای که حالا نیست! سوخته و خاکسترش را باد برده! می‌گویند مضیف میسان قربانی آتش اختلافات قبیله‌ای شده‌ و حالا اثری از این سازه که میراث‌معنوی خوزستانی‌ها بوده، نیست. آبان سال گذشته ما از […]

در دشت‌آزادگان خوزستان، در میانه راه سوسنگرد به بستان، در روستای دحیماویه، یک سازه منحصربه‌فرد بود از جنس نی و حصیر؛ سازه‌ای که حالا نیست! سوخته و خاکسترش را باد برده! می‌گویند مضیف میسان قربانی آتش اختلافات قبیله‌ای شده‌ و حالا اثری از این سازه که میراث‌معنوی خوزستانی‌ها بوده، نیست.

آبان سال گذشته ما از این مضیف نوشتیم و حال خوبی که نصیب گردشگرانی می‌شد که ساعاتی را زیر سقفش می‌گذراندند؛ نوشتیم که فناوری ساخت مضیف و آیین قهوه‌خوری خاص این مهمانخانه در سال ۹۲ به‌عنوان دو اثر معنوی خوزستان در فهرست آثار ملی کشورمان ثبت شده‌است؛ آن‌موقع هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که سرنوشت این سازه باارزش گردشگری، شعله‌های سوزان آتش باشد. اتفاقی تاسف‌برانگیز که هنوز برای باسم حمادی، مدیرعامل موسسه میسان، قابل‌هضم نیست. حمادی به ما می‌گوید: «متاسفانه این مضیف به‌دلیل اختلافات قومی- قبیله‌ بین دو روستا با تمام امکاناتش که یخچال، کولر و بیش از ۳۰ قالی محلی بود به‌آتش ‌کشیده‌شد و طبق برآوردها بیش از ۳۰۰میلیون تومان خسارت به‌جا گذاشته و دلیل این اتفاق هم این است که بعضی‌ها قدر میراث معنوی و فرهنگی ما را نمی‌دانند و برای انتقام فقط روی هرچیزی که متعلق به قوم مقابل است دست می‌گذارند، حتی اگر این چیز یک اثر گردشگری ارزشمند باشد.» دلیل این انتقام هرچه که بوده‌باشد حالا جای خالی مضیف میسان در روستای دحیماویه (بردیه کوچک) به چشم می‌خورد؛ سازه‌ای که از شش سال پیش به یکی از ظرفیت‌های جذب گردشگر در این منطقه از خوزستان تبدیل شده‌بود. حمادی در این رابطه هم می‌گوید: «مضیف ما سالانه فقط در فصل زمستان پذیرای بیش از ۵۰تور از نقاط مختلف کشور با ظرفیت بالای ۵۰ نفر بود، یعنی جمعیتی بالای ۲۵۰۰گردشگر از نقاط مختلف کشور به روستای ما می‌آمد. به‌جز این گردشگران داخلی استان‌مان بسیار زیاد بودند، گردشگران خارجی هم که وجود داشتند و باعث رونق گردشگری در این روستا شده‌بودند.»

حکایت مضیف میسان اما فقط پذیرایی از گردشگران و توریست‌ها نبوده و در ایام اربعین، با یک سرنوشت خوب، این سازه حصیری تبدیل می‌شده به موکب اربعین. حمادی در این‌باره می‌گوید: «ما چون نزدیک مرز چزابه هستیم در ایام محرم و صفر، مضیف را به موکب تبدیل می‌کردیم. علاوه‌براین حدود پنج سال مضیف ما ایستگاه صلواتی شهرداری تهران بود و بسیاری از سران کشور، از وزرا گرفته تا مسؤولان نظامی در اربعین مهمان مضیف ما بودند.»او اما برای ساخت دوباره مضیفش مصمم است؛ حتی اگر در احیای این سازه قدیمی کم سختی نکشیده‌باشد: «در ساخت مضیف میسان که حالا خاکستر شده، ما از افراد مسنی که تجربه ساخت مضیف را داشتند کمک گرفتیم، همه آنها را جمع کرده و براساس این اطلاعات مدون، این سازه قدیمی را احیا کردیم.»

روزنامه جام جم یکشنبه ۱۵ تیر۱۳۹۹