حکمرانی سکوت!

دکتر فاضل خمیسی: کم کم روزها و بخصوص شب ها جدی تر میشوند ، مثل گذشته ساعت برایمان مهم نیست یا زمان قرار !. بعد از اعلام قرنطینه ی خانگی به جز چند روز اول که هیاهویش را از بیرون به درون منازل میآورد حالا دیگر حرفی برای گفتن نمانده ، کانال های تلویزیون هم مزه خودشان را از دست داده و صحبت های سخنگوی وزارت بهداشت هم کسل کننده شده ، مثل اینکه خودش هم دیگر از آنهمه گزارش که بیشتر به هواشناسی نزدیک است خسته شده ، حالا همه فهمیده ایم که اوضاع خیلی خطرناک است و باید در منزل بمانیم . ..گاه گاهی صدای رد شدن اتومبیلی یا فریادی که منشاء و دلیل آن مشخص نیست سکوت این قرنطینه را می شکند.

نمیدانم ! شاید چون وجود داریم گفته اند خویش را قرنطینه کنیم ، اما اگر وجود داریم چرا وقتی میخواستیم در سرنوشتمان نقش و مشارکت داشته و اظهار نظر میکردیم ما را نادیده میگرفتند ، اگر زنده بودنمان مهم است پس بایداز یک زندگی محترمانه ای با تمام ابعاد آن برخوردار باشیم . شاید هم میخواهند زنده بمانیم که جبران مافات کنند ، امیدوارم اگر از این مهلکه بسلامت خارج شویم بخاطر «وجودمان» جوری دیگر نگریسته شویم.

خودمانیم ! قرنطینه زُخرف خوبی هم داشت ؛ سکوت !.سکوت ناشی از قرنطینه مثل اینکه یک نوع آزادی در تفکر را میدهد ، انگار از دل این سکوت آدم جدیدی متولد میشه . که زمان و کلمه و تهدید برایش محدودیت نیست ، انگار که در آبهای آزادی زندگی میکنه که در محدوده ی هیچ دولتی نیست .حالا از سکوت فقط نگاه صاعد میشه و بازار کلمه کساد! سکوت تفرجگاه ذهن است که بی مهابا به همه جا سرک میکشد ، اول از همه به عمق وجودمان که تکلیفمان را با خودمان رقم بزنیم .

میگویند در آینده خیلی ها و شاید خود ماها بدلیل این «ویروس» جانشان را از دست بدهند حتی گفته میشه در بعضی جاها قبور زیادی با عمق سه متر برای اینگونه مُردن پیش بینی شده ، مُردنی که زیر و بالای جسد آهک میریزند تا زود متلاشی بشه ، حالا که دنبال پودر کردن جسد هستند نمیدانم چرا استفتای سوزاندن نمیگیرند ، از تعطیلی مسجد و نماز جماعت که آسان‌تر است!!باز هم میگویند که بعد از «کرونا» وضعیت اجتماعی و نگرش سیاسی در تمام دنیا تغییر میکند اما بنظرم از هم اکنون و در قرنطینه و همراهی ِسکوت، آدم‌ها دارند از نو زاییده و جدید میشن ! مثل اینست که کرونا اومده همه چی رو آپدید کنه!!زمین بدون هیاهوی بشر سیاره ای اضافه در کهکشان راه شیری است ، اما بشر امروزی برای شروع یک هیاهوی خوشایند و دلچسب هم اکنون به سکوت و بازیافت خود نیاز دارد…