۵۰۰۰ کیلومتر با رنج تنهایی!

فاضل خمیسی : حکایتِ تنها درنای سفید سیبری که به نام «امید» نامگذاری و هر ساله برای زمستان گذرانی به کشور ما و به مدت حدود ۳ تا چهار ماه را در تالاب فریدون کنار استان مازندران سپری میکند ، حکایت جالبی است ، براساس اسناد و مطالعات میدانی کارشناسان محیط زیست گویا از دهها […]

فاضل خمیسی : حکایتِ تنها درنای سفید سیبری که به نام «امید» نامگذاری و هر ساله برای زمستان گذرانی به کشور ما و به مدت حدود ۳ تا چهار ماه را در تالاب فریدون کنار استان مازندران سپری میکند ، حکایت جالبی است ، براساس اسناد و مطالعات میدانی کارشناسان محیط زیست گویا از دهها درنای سفید مذکور که طی چندین سال گذشته به ایران مهاجرت میکردند سال به سال از جمعیت آنها کاسته ، تا اینکه در هفت سال گذشته به دو قطعه نر و ماده رسیده که بنامهای ؛ «امید» و «آرزو» نامگذاری و معروف میشوند .

علیرغم کاهش جمعیت ، «امید »و «آرزو »طی کردن مسیر ۵۰۰۰ کیلومتری سیبری تا ایران را ترک نکرده تا اینکه متاسفانه در حدود ۴ تا ۵ سال پیش به دلایل نامشخصی! «آرزو» تلف شده و «امید» تنها میماند .از آنجا که دُرناها بعد از فوت جفت ، همسری اختیار نمیکنند و با توجه به عمر نسبتاً طولانی اشان که در حدود هفتاد سال تخمین میشود ، «امید» فعلاً مسیر طولانی سیبری تا فریدون کنار را تنها طی میکند.جالب اینکه درناهای سفیدی که از سیبری به چین مهاجرت میکنند نه تنها جمعیت شان کاسته نشده بلکه با افزایش چشمگیری مواجه شده اند.. راستی عیب کار در کجاست و چرا اکنون از آنهمه درنا ، چشم ما فقط به «امید» است.