خانه ای بنام سریدار به کام کارکنان اداری!

امروز برای تدریس به یکی از هنرستان های محل ابلاغ خود حاضر شدم و پس از تدریس ساعت اول برای استراحت به محل استراحت دبیران رفتم روالی که معمول است و در تمامی مدارس وجود دارد در محل استراحت دبیران، معلم آبی و یا چایی می نوشد و تجدید قوا کرده خود را برای ساعت دیگر آماده میکنند اما در کمال تعجب در این دفتر نه از آب خبری بود و نه چای و تمامی دبیران هاج و واج مانده بودند که دلیل این کار چیست و آیا مدیر احترامی برای حدود ۲۰ همکار خود قائل نیست، یکی از دبیران پیشکسوت برای پیگیری ماجرا به مدیر مدرسه مراجعه نمود و مسئله را جویا شد. مدیر با کمال احترام همراه همکار پیشکسوت بلند شد و به محل استراحت دبیران آمد و مسئله را اینگونه شرح داد،

امسال سال سومی است که مدیر مدرسه هستم ابتدا در منزل سریداری مدرسه مدیر قبلی ساکن بوده و بعد از رفتن ایشان با تماسی که اداره برقرار شد درخواست سرایدار جدیدی را دادیم اما در کمال تعجب نفری از اداره کل در منزل سرایداری ساکن شده و یک نفر خدمتگزار سرپایی به مدرسه معرفی کردند در این ۳ سال بدلیل اینکه منزل سرایداری به خدمتگزار واگذار نمی شده چندین نفر به این مدرسه آمده اند و عطای کار کردن در این مدرسه را به لقایش بخشیدند و رفتند حال این سوال پیش می آید که آیا منزل سرایداری چرا باید به نفرات سفارشی از طرف اداره کل و نفرات نور چشمی داده شود و وضع مدارس بدین صورت گردد که خدمات دهی و سرویس دهی به دانش آموزان و معلمان زحمت کش به نازل ترین شکل ممکن انجام گیرد با کمی کنجکاوی مشخص شد که در این چند ساله اغلب مدارس، منزل سرایداری آن به مدیران و کارمندان ارشد اداره واگذار شده و خدمتگزاران و سرایداران که خادمان واقعی آموزش و پرورش هستند به صورت خدمتگزار سرپایی انجام وظیفه می کنند که جایی بسی سوال است و نیاز ورود مسئولان مربوطه به این موضوع را دوچندان می کند و البته مسئولانی خارج از مجموعه که ذینفع در این مسئله نباشند.

معلم اهوازی

مهرماه ۱۳۹۸