نهنی و نبارک لکم ذکری مولد شمس الشموس و انیس النفوس الامام علی ابن موسی الرضا (ع)

خراسان در شب میلاد تو، عزیزترین جای عالم است. عطر زعفران و گلاب، عطر عود و اسپند، از زمین به آسمان راه می‌گشاید و تمام عرش‌نشینان، چراغانی شهری را به هم نشان می‌دهند که خورشیدی شبانه‌روز در خاکش پرتوافشانی می‌کند؛ چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی است!.یا ضامن آهو! دل‌های بی پناهمان را که، چون آبگینه‌های شکسته در پهنای گیتی سرگردانند، در پای ضریح مقدست آشیان ده که محتاج پرکشیدن به آبی لایتناهی فطرت خدایی‌مان هستیم. ولادت امام رضا (ع) در یازدهم ذیقعده سال ١۴٨ هجری، مدینه حال و هوایی دیگر داشت و نه تنها در زمین بلکه از آسمان هم صدای تهنیت گفتن ملائک به گوش می‌رسید و شکوفا شدن غنچه دیگری از گل‌های بوستان ولایت را که فضای عالم را معطر ساخته بود بشارت می‏‌داد.

نهنی و نبارک لکم ذکری مولد شمس الشموس و انیس النفوس السلطان الامام علی ابن موسی الرضا علیه السلام

بشراکمُ – أهلَ الولایهِ – قد وُلدْ… ذا الشهرِ موسومٌ ( رضا ) وهو السعدْ.نورٌ تجلى فی الحادی عشر من الفضیل، هذا ابن خیر منزل التنزیل .أشرقت شموس مجده فی ربوع الأکوان وأسکت بحججه أهل الأدیان. لَفرحه مولد ثامن الحجج نورٌ یستضاء به، مهندٌ سُلّ من رحم العلم والفکر المعتدل .أبا الجواد، خطّت مناظراتک مع الأدیان والمعتقدات نهجًا محمدیًا أصیلًا سار علیه حفیدک المرجع المحقق الصرخی ، ونشاطر جدّک الأمین ومنقذنا المنتظر فرحه مولدک ، راجین الله أن یعمّ نهجک واعتدالک أمتنا الإسلامیه.