با هم بمانیم و گرنه تنها تنها خواهیم مُرد!

جامعه‌شناسان باور دارند شبکه‌های اجتماعی اگر چه انحصار اطلاعاتی و رسانه‌ای را شکسته، مرزها را کمرنگ کرده، فواصل جغرافیایی و فرهنگی را از بین برده و به طور کل انسان‌ها را به هم نزدیک‌ کرده‌اند، اما توان شبکه‌سازی این بسترها، همگرایی گروه‌های انسانی همگون را بالا برده و به جزیره‌ای شدن جوامع بشری دامن زده […]

جامعه‌شناسان باور دارند شبکه‌های اجتماعی اگر چه انحصار اطلاعاتی و رسانه‌ای را شکسته، مرزها را کمرنگ کرده، فواصل جغرافیایی و فرهنگی را از بین برده و به طور کل انسان‌ها را به هم نزدیک‌ کرده‌اند، اما توان شبکه‌سازی این بسترها، همگرایی گروه‌های انسانی همگون را بالا برده و به جزیره‌ای شدن جوامع بشری دامن زده است. قرار گرفتن فرد در یک یا چند جزیره اجتماعی، فرصت انگیزش او علیه افراد جزایر دیگر را تشدید و بسیج شدن یا بسیج کردن او را نیز تسهیل کرده است. باورها و اندیشه‌های جزیره‌محور که مبتنی بر سود جمعی اعضای جزیره هستند، اگر چه این پتانسیل را دارند که به کنش‌های سلبی منجر شوند ولی در صورت مدیریت صحیح می‌توانند دستاوردهای مثبت قابل توجهی در پی داشته باشند.

در روزهای گذشته کمپین نجات یک محکوم به اعدام در اهواز توانست در کمتر از ۷۲ ساعت مبلغ هنگفت ۸۰۰ میلیون تومان را جمع‌آوری کرده و جان این فرد را نجات دهد. نگاهی گذرا به فهرست افرادی که به این کمپین کمک کرده و برای آن تبلیغ کرده‌اند، نشان می‌دهد اگرچه از زنی مستمند که با فروش نان زندگی خود را می‌چرخاند گرفته تا دختر دانش‌آموزی که طلاهای خود را فروخته تا افرادی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، به این کمپین پیوسته‌اند و مبالغی از چند ۱۰ هزار تومان تا چند ۱۰ میلیون تومان پرداخته‌اند، اما همه این افراد با همدیگر و با فردی که قرار بود اعدام شود، یک وجه اجتماعی مشترک دارند؛ همه آنها عرب هستند.

پمپاژ فوق‌العاده گسترده و مستمر این نکته در شبکه‌های اجتماعی که فرد محکوم به اعدام از اهالی جزیره ماست و فردی که خواهان اجرای حکم اعدام است اهل جزیره دیگر است و اگر این اعدام انجام شود جزیره ما بازی را به جزیره آنها خواهد باخت، سبب شد هر کسی که با استناد به هویت عربی، خود را با فرد محکوم به اعدام هم‌جزیره احساس می‌کرد، تمام تلاشش را برای نجات جان او به کار گیرد. حجم کمک‌های مردمی به حدی بود که فعالان شبکه‌های اجتماعی بارها ناچار شدند اعلام کنند مبلغ کافی جمع‌آوری شده و نیازی به استمرار روند پرداخت‌ها نیست.کمپین مردم عرب اهواز دو نکته مهم را روشن کرد که تا پیش از این کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. اول اینکه دامنه نفوذ شبکه‌های اجتماعی تا خانه زنی که برای امرار معاش نان می‌فروشد نیز رسیده‌ و دوم اینکه هنوز می‌شود دست به دست هم داد و دستاوردهای بزرگ داشت و شاید هم روزی مطالبات بزرگتر. یکی از فعالان شبکه‌های اجتماعی در صفحه‌اش نوشته بود: «با هم بمانیم و گرنه تنها تنها خواهیم مُرد».

عباس سلامات