بیراهه همدلی ؛ فانوس امید زنانگی در همسایه!

زنان عرب؛ از زنده به گوری تا وزارت” این عنوان تیتر امروز یک روزنامه ملی بود. تیتری که بدنبال انتصاب ۹ وزیر زن در کشور امارات توسط روزنامه “همدلی” انتخاب شد و موضوع بحث بسیاری از فعالان اجتماعی قرار گرفت. از آنجایی که مدیر مسئول این روزنامه شخصیتی فرهنگی و فرهیخته است به همین منظور انتظار می رود نظارت ایشان در این حوزه کمی بیشتر می بود البته روی سخن این یادداشت با “نویسنده” آن مطلب است.

می دانیم که مطبوعات جای مسائل تاریخی آن هم تاریخ مبهم که از آن ده‌ها تفسیر و تعبیر شده نیست. افسانه‌ی زنده به گوری یک داستان تاریخی کهنه است و کشتن زنان خاص کشورهای عربی نیست و در بسیاری از فرهنگ ها در دوره هایی بوده است.چنین نگاه آمیخته با نفرت خاص این منطقه ناپسند و غیر اخلاقی است. آیا می شود بگوییم “فرانسوی ها از اعدام با گیوتین تا ممنوعیت اعدام”؟ اصولا روزنامه باید حرف روز بزند و از ارجاعات به تاریخ مبهم دوری کند.

ضمنا در امارات زنان محدودیتی نداشتند و افسانه زنده به گوری هم دخلی به امارات ندارد. چنین رسوبات فکری آمیخته با ایدئولوژی همراه با پیش فرض باید از فضای رسانه دور باشند. ما نیت یابی نمی کنیم اما نشر چنین تیتری بدون شناخت فرهنگ‌های پیرامونی به نظر می رسد منجر به حساسیت مضاعف شود.امروز غالب جامعه شناسان معتقدند و تأیید می‌کنند که دختر کشی مبانی و ریشه اقتصادی داشته و ربطی به خون و نژاد ندارد. عقاید، احساسات، حساسیت های اخلاقی و روحی و بحث ارزشهای معنوی در مسأله زن و مرد یا دختر و پسر از قبیل ننگ، غیرت و افتخار، فضیلت و شرافت پسر داشتن و سر شکستگی و خواری دختر بودن و اینکه دختران را از ترس ننگی در آینده زنده به گور می‌کرده‌اند یا به این علت که نکند در جنگ ها به اسارت دشمن بیفتد و کنیز بیگانه شود به همین دلیل خانواده ها میلی به دختر داشتن نداشتند.

جوامع ابتدایی نیاز به نیروی تولید و بازوی کار داشتند و داشتن دختر به عنوان مصرف کننده مورد پسند نبوده است. این نوع نگاه کاربردی به جنسیت در بسیاری از نقاط جهان بوده است.خیلی از رفتارهای آدمیان در گذر زمان منسوخ می شود اما در زمان خود توجیه شده می نمایند.همه بشریت از ممرهای تنگ و تاریک و خجالت آور گذشته است اما این قضاوتها همیشه بعد از سپری شدن آن دوره هاست.همیشه به دیروزمان خندیده ایم و حتما باید فردایی برسد تا بگوییم در امروزمان زشتی بوده است.

تصور کنید همین چند صد سال پیش بشر ابدا تن به این نمی داد که زمین کروی بوده و آن را سطحی صاف فرض می کرده. زمین را مرکز جهان می دید. ین باورها حاکم بر تفکر همه بشریت بود.در نهایت چه خوب می بود اگر همدلی از تیترهایی همچون “فانوس امید زنانگی در همسایه”، “امید به آزادی زنانگی همسایگان”، “تجدد و شتاب زنان جهان عرب”، “زنان همسایه بر سکوی پرتاب” استفاده می کرد.

قاسم منصور آل کثیر