شهرستان میادین نفتی از جاده های استاندارد و مدارس مجهز محروم است 

صالح آلبوغبیش : در این گزارش به محرومیت ها و کاستی های شهرستان شادگان می پردازم و جای جواب را برای مسئولین شهر می گذارم برای همه مبرهن است که شهرستان باستانی شادگان با وجود همه استعدادها به دلیل محرومیت منطقه و نبود صنایع و کارخانجات و منابع درآمد زا  بیشترین نرخ بیکاری در استان را دارد. مشکلات خشکسالی، کشاورزان و نخلداران که شغل اصلی آنها کشاورزی است را با مشکل جدی مواجه ساخته است.شهرستان شادگان بر میادین نفتی واقع شده و با گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب، سزاوار نیست که دانش آموزان بعضی از روستاها در مدارس قدیمی و بی کیفیت تحصیل کنند.راه های برونی و درونی شهرستان اکثر فرسوده ، کم عرض و حادثه ساز هستند که هر از چند گاهی شاهد تصادفات دلخراش که منجر به مرگ ، نقص عضو و انواع مشکلات برای خانواده ها می شوند؛ حالا بماند هزینه های استهلاک و تعمیر وسایط نقلیه !

راههای ارتباطی روستاها به شهر حدود ۷۰ در صدشان فرسوده و نیاز به بازسازی و تعریض هستند ؛روستا یعنی تولید ،یعنی به کار افتادن چرخ اقتصادی شهرستان به ویژه شهرستانی چون شادگان که از صنایع برخوردار نمی باشد هر چند که این همه نوعی سوء مدیریت از جانب متولیان امر و الی به راحتی می توان با تشویق سرمایه به احداث کارگاه های زود بازده ، صنایع تبدیلی و قطع کردن دست دلالان از بخش کشاورزی به رونق اقتصادی منطقه کمک کنند .امروز حتی بخش فرهنگی و متولیان آن کار فرهنگی را در برگزاری مراسم شعر ، یادواره فلانی و … خلاصه می کنند در واجب این نوع مراسم شک و شبه ای وجود ندارد ؛ اما در کنار این مراسم اگر از کار آفرینان موفق کشور دعوت شود تا مردم را با نحوه ی کار آفرینی آشنا کنند یا برگزاری دوره های آموزشی برای اصناف و طیف های مختلف ثمردهی آن بیشتر خواهد بود.شهرستان بم با احداث کارخانه تولید نئوپان سازی توانست برای بیش از هزار نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم فرصت شغلی ایجاد کند ؛آیا انتقال این تجارب به شهرستان نخل نمی تواند ثمر بخش باشد .

شهرستان دزفول مرکز آموزشی کشاورزان دایر می کند و بنا به اظهارات کشاورزان آن شهرستان از زمان احداث این مرکز کشاورزان با فوت و فن کشت انواع محصولات هنجار با آن منطقه آشنا شده اند و هرساله در آمد های خوبی به دست می آورند .متاسفانه کشاورز شادگانی فقط کاشت گندم ، نخل و شلتوک را  کشاورزی می داند ؛ جهاد کشاورزی شادگان این وسط مشغول چه کارهایی است . جالب است در استان خوزستان شهرستان شادگان در بخش کشاورزی به دلیل نبود مراکز خرید تضمینی ، شرکت های تبدیلی و نظارت دقیق بر فروش محصولات بیشترین دلال را دارد . (حق پاسخ را به جهاد کشاورزی قایل هستم )استعداد های بالقوه و بالفعل شهرستان شامل تالاب بین المللی شادگان، میادین نفتی منصوره و دارخوین، وجود بیش از ۲۰۰ حلقه چاه نفت، دو رودخانه عظیم کارون و جراحی و منطقه گردشگری شادگان اما با وجود این استعدادها به دلیل سوء مدیریت و نبود هماهنگی بین بخش های مختلف اجرایی و نظارتی همچنان در محرومیت به سر می برد ؛ آمار بیکاری شادگان اگر شغل های فصلی و کاذب را در نظر نگیریم بیش از ۶۰درصد خواهد بود .بیکاری یکی از عواملی است که امروز شاهد افزایش جرم ، اعتیاد ، طلاق و زندانیان شهرستان شده است .شادگان با داشتن ۲میلیون و ۵۰۰ هزار اصله نخل خرما آن را به پایتخت خرما می شناختند اما با وجود بحران کم آبی نخلستان ها اکثرا نابود یا رو به نابودی است.متاسفانه همچنان ناله ی مردم شادگان و عمده ترین مشکل آن ها بیکاری ، تامین آب شرب و کشاورزی ، راه های ارتباطی ، مدارس خوب و بیمارستان مجهز حالا بماند وضعیت اسفبار شهر که حاصل سال ها بی کفایتی شورا و شهردار !

راه برون رفت از این معضلات می طلبد که تمام دستگاه ها به ویژه در حوزه عمران و آب به ورود و همکاری دو وزارت نفت با وزارت نیرو است ؛ هر چند که اعتقاد دارم راه حل اساسی رفع معضلات شهرستان شادگان مدیریت و شایسته سالاری است .تصادفات مستمر و تلفات جانی خانوادگی و دسته جمعی به دلیل غیر استاندارد بودن جاده ها در جاده های شهرستان به وقوع می پیوندد که رفع این مشکل نیز مستلزم همکاری بیشتر وزارت نفت می باشد.متاسفانه وزارت نفت در تکمیل پروژه هایی مانند مجموعه ورزشی توپچی نهر صالح ، مجموعه ورزشی پتروشیمی، راه اندازی بیمارستان نفت و استادیوم ورزشی دارخوین، بهسازی روستای منصوره بزرگ، تکمیل درمانگاه منصوره و تکمیل روکش آسفالت ۱۳۰ کیلومتر راه روستایی تا امروز تعلل می کند