فاطمه‌ی مَعشورِ ایرانِ عزیز!

محمد خطیب : به‌ نام خالق زیبایی‌ها، فخر و مباهات دیگری، اوراق وَزین تاریخ هنر ایران اسلامی را آذین بست. فاطمه عبادی از رهگذر برنامه «عصر جدید» شبکه ٣سیما، بسانِ خیل عظیمی از فرهیختگان این آب و خاک، فارغ از جوایز و افتخاراتی که برای سرزمینش کسب کرده برای همیشه در قلوب تمام هموطنانش جایگاه ویژه‌ای […]

محمد خطیب : به‌ نام خالق زیبایی‌ها، فخر و مباهات دیگری، اوراق وَزین تاریخ هنر ایران اسلامی را آذین بست. فاطمه عبادی از رهگذر برنامه «عصر جدید» شبکه ٣سیما، بسانِ خیل عظیمی از فرهیختگان این آب و خاک، فارغ از جوایز و افتخاراتی که برای سرزمینش کسب کرده برای همیشه در قلوب تمام هموطنانش جایگاه ویژه‌ای دارد. عِرق ملی با تکیه بر اندیشه زلال انسانی از عبادی‌ها، تندیس‌های ماندگاری بر تارک هنر ملل آرمان‌خواه می‌سازد که هیچیک از خودبین‌ترین سیاست‌های سرکوبگرانه هم موفق به مَحو و اِمحای آن نخواهد شد.

چنانچه روشن شد زبان هیچ یک از منصَب داران دارایِ صیانت(!) به اندازه هنر این زن، مؤثر، تلنگرانه و بین‌المللی نیست. اگر همین حالا فستیوالی در فرانسه یا کنیا یا کانادا برگزار شود او بیش از دیگران می‌تواند با حاضران و بینندگان ارتباط برقرار کند؛ خاصه این‌که برای کارهای خود سناریو تعریف می‌کند و قصه دارد و مردم قصه و روایت را دوست دارند.ناگفته پیداست آنچه باعث ماندگاری عبادی خوزستانی می‌شود نه جایزۀ ۵۰۰ میلیون تومانی و انعکاسِ افتخار بین‌المللی او از شبکه جهانی جام جم، که البته غرور برانگیزست بلکه دوراندیشی، درایت، نجابت، شرافت و نگاه ملی، بلکه، بین‌المللی اوست که به انسان‌ها نه در قالب رنگ و نژاد که فراتر از آنها می‌نگرد و احترام می‌گذارد!

فاطمه عبادی عزیزِ ایران و ایرانی، ماندگاریت را که همانا یادآور دردِ جاودانگی بشر است، از درگاه خداوند متعال مسألت می‌نماییم و برایت سربلندی و عزت می‌طلبیم. امید که، بیرَقی را که علیه کاستی‌ها و تبعیض‌های تحمیلی برخی مدیرانِ نابخرَد برافراشته‌ای، هرگز رنگ و روی زمین را نبیند. بمان و بساز تا انسانیت از رهگذرِ هنرِ متعدانه ماندگار شود.تمامی اهالی هنر و مردم بزرگ ایران که فرصت پنجره را در دل این همه دیوار با رأی حدود ٧میلیونی غنیمت می‌دانند و در روزگار تصمیمات و دستورهای بی‌منطق و بی‌تدبیر، به زبان فرهنگ و هنر به گفتگو می‌پردازند و به همگان نشان میدهند در فصلِ پاشیدن‌های بذر ناامیدی با زنده بودن به امید، راه گفتگوی تلنگرانه فرهنگ‌ها و تمدن‌ها را نمیتوان به فرمان کسی در قالب مصوبه و آئین‌نامه بست.

فاطمه مَعشورِ ایرانِ عزیز، در روزگاری که بعضاٌ مدیرانی با تصمیمات غلط و چه بسا مغرضانه سهواً و یا عمداً کمر به عدم پویایی خطه جنوب بسته‌اند، تو با هنر و هوشمندی در میدان هنرِ متعهدانه سربلندمان کردی؛خدا سربلندی‌ات را مداوم و برقرار بدارد.و مبارک باد بر شما که شایسته این شکوه‌اید. آری در وصفِ عبادی‌ها؛ همان هنرمندانی که در گامِ دوم انقلاب برای اصلاحِ وضعِ پدیدارِ کنونی، قصه‌های تلنگرانه ماندگار دارند، باید با غرو و الهام از دیوانِ شمسِ مولوی گفت شاد باش و همیشه شاد باش که:

هم ظریفی، هم حریفی، هم چراغی، هم شراب              هم جهانی، هم نهانی، هم عیانی، شاد باش

 

ایام عزت مستدام-همشهری فاطمه‌ی مَعشورِ ایران

محمد خطیب

٢/شهریور/۱٣٩٨