رئیسی مال ریاست جمهوری نبود!

کسانی که به جناب آقای رئیسی پیشنهاد شرکت در انتخابات ریاست جمهوری داده بودند ،اشتباه کردند. شاید هم نه ، آنها به دنبال سوزاندن آقای رئیسی بودند. ممکن است آن زمان، آقای رئیسی در بازی مخالفان خود در قدرت گیر افتاده باشد.اما مردم اشتباه نکردند.و کار درستی کردند که رئیسی را پس زدند. رئیسی نمی توانست رئیس جمهور موفقی باشد. اصلا برای این کار آفریده نشده بود. و هرگز هم رئیس جمهور نخواهد شد. اصلا تجربه اش در فضای دیگری بوده است. اتفاقا شعارهایش نیز در فضای قوه اجرایی قابل محقق شدن نبود.

مهمتر از همه، مشکلات ریشه ای مملکت در دولت(ها) نبوده است که بتواند به فرض” توانایی رئیسی” حل شود. فساد در اکثر جاها ریشه دوانده و مانند آبِ ماخار ،اکثر زمین ها را به زیر خود برده،خیس کرده یا نمدار کرده است. و چه عقرب هایی که از زمین ماخار بیرون نیامدند! و رونمایی نشدند!اگر می بینیم در دستگاههای مختلف از جمله دستگاه اجرایی کشور به راحتی فسادهای یغماگر در سال های گذشته رخ داده است و حتی بصورت پراکنده همچنان ادامه دارد ناشی از ضعف ساختاری و فقدان قوانین شفاف و مشخص و وجود منافذ گوناگون برای عبور متخلفان از این منافذ و اقدام به تخلف است. این وضعیت در سایر دستگاههای غیر دولتی و نهادهای مختلف نیز وجود دارد.بنابراین باید ریشه مشکلات را در قوه دیگری جستجو کرد ،نهادی که قوانین را تصویب و مدل رفتار سازمانی و شیوه اداری را اعلام و در واقع قوانین ساختاری این مملکت را تصویب می کند.

آنچنان در راهروهای ادارات مختلف دولتی و غیر دولتی، منفذ عبوری و سوراخ های قانونی وجود دارد که به راحتی طی کمتر از ۳۰ سال ،بخش زیادی از جوانان مخلص و مردمان با ایمان و انقلابی ما را آلوده فساد کرده است و حتی در پاره ای موارد در این خصوص شاهد مسابقه دو سرعت از یکدیگر بوده ایم.بنابراین در بلند مدت باید بر روی اصلاح قوانین مختلف اداری و حتی اصلاح ساختارهای بعضا متضاد و نافی هم پرداخته شود و در کوتاه مدت، درمان بیماری و ایجاد سد آهنین در مقابل اختلاسگران و غارت کنندگان و همه فاسدان را باید در قوه قضائیه جستجو کرد.انتصاب سید ابراهیم رئیسی ،توسط رهبری نظام، انتخابی هوشمندانه و به موقع بوده است.هرچند بسیاری از نیروهای سیاسی در بدو انتصاب ایشان اظهار نارضایتی کردند و آن را نوعی دهن کجی به مردمی دانستند که دست رد بر سینه آقای رئیسی زدند.

این انتصاب بجا ،خیلی زود توانست بجا بودن خود را به افکار عمومی منتقل کند. و تا حدودی زیادی استرس و دغدغه منتقدان انتصاب ایشان را کاهش دهد.آنگونه که رئیس محترم قوه قضائیه گامهای نخستین را برداشته است ، تزریق روحیه امید به جامعه متصور است تا شاید ترمز فاسدان و یغماگران را بکشد، بدون توجه به نوع نگاه سیاسی و جریان فکری که فاسدان خود را به آن قالب کرده اند و با آبستن کردن برخی اعضای جریانات مختلف سیاسی برای خود حصار امنیتی درست کرده اند.همه فعالان سیاسی و احزاب و عدالت خواهان آزادیخواه باید در این راه پرخطر ،حامی و دلگرم کننده و پشتیبان چنین فرآیندی باشند و به صرف اینکه فاسدی که از نظر فکری در جریان منتسب به آنها تعریف شده بود، موضع نگیرند.اگر در این راه پر پیچ و خم، رئیس محترم دستگاه قضا، با فراموش کردن نگاههای سیاسی و حزبی ،بتواند به پاک سازی دستگاههای مختلف کشور از جمله دستگاه قضا بپردازد،می توان به آینده مبارزه با فساد در سطح کلان و توسعه نظام جمهوری اسلامی امیدوار بود. کاری که جناب رئیسی در مسند ریاست قوه مجریه ، هرگز قادر به انجام آن نمی شد.

قاسم امیری

۱۳ مرداد ۹۸