پیروزی روحانی در انتخابات برای رعایت قواعد بازی بود

جناح های سیاسی حاکم در کشور، جهت احترام به قواعد بازی و نه پیروزی بر رقیب، در میدان رقابت حاضر می شوند، بلکه آنان صرفا برای بالا بردن وزن انتخابات، اقدام به هزینه مادی، معنوی و آوردن عقبه خود می کنند.منطقی است که نخبگان جریانات سیاسی کشور بطور کامل فضای جامعه را رصد کرده و‌ […]

جناح های سیاسی حاکم در کشور، جهت احترام به قواعد بازی و نه پیروزی بر رقیب، در میدان رقابت حاضر می شوند، بلکه آنان صرفا برای بالا بردن وزن انتخابات، اقدام به هزینه مادی، معنوی و آوردن عقبه خود می کنند.منطقی است که نخبگان جریانات سیاسی کشور بطور کامل فضای جامعه را رصد کرده و‌ از قبل با توافق حضور خود را برای پیروزی یا شکست، برنامه ریزی کرده باشند و‌ در عین حال بظاهر با جدیت کامل وارد این فضا شوند.

با بررسی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم جریان پیروز کاملا مشهود بود، ‌به این دلیل که اگر جریان اصول گرایان قصد پیروزی داشت از روشی که ‌در دوره نهم در مقابل آقای رفسنجانی در پیش گرفت استفاده می نمود و‌ نامزد خود را از میان افرادی کم نام و‌ نشان انتخاب می کرد تا احساس وحشتی در میان اقشار نواندیش جامعه که به فکر کسب آزادی بیشتر و ‌یا حداقل محافظت از فضای بوجود آمده موجود می باشند، ایجاد نگردد و‌ اصول گرایان با بیان ضعف های آقای روحانی می توانستند در زمینه های سیاسی، اجتماعی و‌ ضعف کنترل کشور در چهار سال اول، او‌ را روی نیمکت کشیده و تعویض نمایند.

براستی اگر اصولگرایان هدف واقعی شان پیروزی بر آقای روحانی بود، با زیر سئوال بردن عملکرد و نقش ایشان در جریان حمله به کوی دانشگاه در سال ۷۸ که ایشان دبیر شورای امنیت ملی وقت بود، یا شکست دولت یازدهم در برجام و‌ یا طرح انجام‌ نشده تحول سلامت و ‌یا دادن آمار واقعی بیکاری و‌ یا اعلان واقعی تورم می توانستند، آقای روحانی را شکست دهند، ولی با آوردن نیروی شناسنامه داری که جامعه قادر به پذیرش آن نبود و برای آزادی خود آن را تهدیدی می دانست، به میدان رقابت، شوک و‌ موج عظیمی برای آقای روحانی بوجود آوردند.

زمان بابادی شوراب
۳۱/ فروردین / ۱۳۹۷