استان جلسات !

برگزاری جلسات برای اتخاذ تصمیم و رفع یک‌ معضل یا تسهیل یک امر معین نه تنها امر مذمومی نیست بلکه جزیی لاینفک از فلسفه وجودی دستگاهها و موسسات مختلف دولتی به شمار می رود. در دنیایی که همه چیز بر مبنای شاخص های دقیق سنجیده و اندازه گیری می شود، جلسه تنها در موارد نادر و استثنایی تشکیل می شود زیرا شرح وظایف هر دستگاه بطور شفاف مشخص شده و کارها وفق مقررات و برنامه های از قبل پیش بینی شده به پیش می رود و نیازی به تجمعهای وقت گیر و هزینه بر به هیچ عنوان دیده نمی شود اما آنچه در کشور بطور عام و خوزستان بطور خاص رخ می دهد تشابهی با جلسات هدفمند (و واجد خروجی) ندارد.

نگاهی به خوزستان نشان می دهد که این‌ استان پیشتاز و رکورد شکن تشکیل جلسات بدون خروجی است. آنچه در یک‌ جلسه باید مورد توجه قرار بگیرد آن است که چه شخصی ( اعم از حقیقی یا حقوقی ) باید چه کاری را در چه زمانی انجام دهد و مسئولیت عدم انجام امور محوله در زمان تعیین شده چیست؟آیا این اصل اساسی که راه را بر دریافت نتایج و خروجیهای مناسب از جلسات هموار می سازد، در این همه جلسات که بعضا صفت شبانه نیز می گیرند، رعایت می شود؟

بعبارتی لازمه هر جلسه تعیین حدود مسئولیت هر کدام از حاضران در جلسه ( در فرض عدم عمل به وظیفه ) است، آیا به این اصل بدیهی در جلساتی که شبها و روزهای اهواز و استان را در می نوردد، کمترین اعتنا و توجهی می شود؟ بدیهی است که عدم توجه به اصول و ضوابط برگزاری جلسات، به خروج آنها از فلسفه تاسیسی منجر خواهد شد.تشکیل جلسات در حقیقت‌ وسایلی برای تحقق ‌ اهداف هستند که بر اساس مشاهدات موجود آنچه در استان و اهواز می بینیم، تهی شدن بسیاری از جلسات از محتوا و فاصله گرفتن آنها از فلسفه تاسیسی و در یک‌ کلام تبدیل شدن جلسات خوزستانی به هدف بجای آنکه وسیله ای در جهت تحقق اهداف باشند‌…خوزستان در بسیاری از شاخصهای غیر ایجابی، پیشگام و پیشتاز است که در یک تحول منحصر بفرد و نوین، اینبار رکورد شکن برگزاری جلسات متنوع و گوناگون و مجهول النتیجه به نسبت سایر استانها شده است.

علی عبدالخانی
 پنجشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۶