آقای پزشک, نماینده در کدام سو قرار دارید؟!

غلامرضا جعفری- اهواز و داستان دستفروش هایش، داستانی است که اگر روزی نوشته شود آنچه دیده خواهد شد بی برنامگی و الابختکی مدیریت کردن موضوع در این شهر سرشار از مدیران بی برنامه است، امروزه دستفروشی به بخشی مهم از چرخه حیاتی و اقتصادی شهرهاتبدیل شده، خاصه شهرهای بزرگ و در بیشتر شهرهای جهان این […]

غلامرضا جعفری- اهواز و داستان دستفروش هایش، داستانی است که اگر روزی نوشته شود آنچه دیده خواهد شد بی برنامگی و الابختکی مدیریت کردن موضوع در این شهر سرشار از مدیران بی برنامه است، امروزه دستفروشی به بخشی مهم از چرخه حیاتی و اقتصادی شهرهاتبدیل شده، خاصه شهرهای بزرگ و در بیشتر شهرهای جهان این پدیده امر مکشوف، معلوم و دارای برنامه است اما چرا سازمانهای متولی امر در اهواز با چهره ای خشن سعی در حذف گروهی اجتماعی دارند که بلطبع انسانی بودن کنش آنها، امکان حذفشان نیست؟

316_940

چرا با باتوم و کتک و تهدید و از بین بردن سرمایه اندک و اولیه یک دستفروش تلاش می کنند به زعم خود موضوع دستفروش ها را تحدید کنند تا جایی که بی برنامگی و کنش خشن سازمان متولی، هزینه ای ناخواسته بر دوش شهر و سایر مدیران و مسئولان بنهد. در این میان اتفاق جالب گفتگوی خبری آقای همایون یوسفی نماینده شهرستان اهواز و … در تکذیب داستان دعوای اجرائیات با برخی شهروندان دستفروش اهوازی است ، البته بی آنکه بخواهیم به ایشان بگوییم با توجه به صفت نمایندگی به قاعده نمی بایست وظیفه رسانه شدن برای نهادی دیگر را تقبل می کردند و همچنین نمی خواهیم بگوییم که با توجه به همین صفت نمایندگی، ایشان می بایستی توجه اولیه شان را معطوف موکل خود می کردند که در این داستان، همان شهروند دستفروشی است که گویا و به هر حال، قصه ای با ماموران اجرائیات داشته، اما پرسش اصلی ما این است که جناب نماینده با کدام ابزار در اختیار و چنین به سرعت توانست فرق میان دروغ و راست را تشخیص دهد و اعلام کند که اصلا اتفاقی نیفتاده و عکس ها و فیلم های منتشره را به فضاسازی و اطلاع رسانی نامناسب تقلیل بدهد؟

ایشان در نقش دادستان و قاضی حکم بر برائت گروهی داده و گروه دیگر را به واقع متهم به فضاسازی کرده و در این میان پرسش شهروند اهوازی این است که آیا ایشان وظیفه خود را در کسوت نمایندگی مردم پس از گذشت چندماه از انتخاب شناخته است ؟ و اگر شناخته چگونه صفت نمایندگی را تا سرحد روابط عمومی یک سازمان ولو خدمتگذار و … تقلیل داده به خصوص که ایشان از موکلان درگیر در این داستان یعنی همان دستفروشان نشانی نگرفته است و بدتر اینکه فضاسازی صفتی نیست که نماینده مردم به مردم عطا کند به ویژه که این چنین قضاوتهایی نه کار نماینده که کار و کنش قاضی و دادستانی است که با توجه به نوع ماموریت ذاتی خود، توان شناخت اصل و ابعاد هر اتفاق و رویدادی را دارد. این موضوع وقتی جالبتر می شود که ببینیم در یک طرف داستان نماینده ای منکر استفاده از شوکر است و در طرف دیگر نماینده دیگری استفاده از شوکر را تایید می کند، حالا جناب آقای یوسفی شما که عضو کمیسیون بهداشت مجلس هستید بهتر نبود حداقل و به احترام دانش و تخصصتان احوال و سلامت شهروندان و موکلانتان را دنبال کنید، حتی اگر این موکلان دستفروشانی ساده باشند