حضور استاندار عرب در هرم تصميم گيري خوزستان یک ضرورت توسعه ای است / دکتر یعقوب شلیش پور

مطالبه نمودن ، واگذاري، كليد استانداري خوزستان به يك شهروند عرب ايراني نه تنها، خواسته اي قوم گرايانه نيست، بلكه يك ضرورت مُلح ، توسعه اي است .تجربيات متوليان و تصميم سازان محلي استان، طي چهار دهه از عمر بابركت انقلاب إسلامي، به روشني، اين واقعيت را عيان مي سازد. اگر توسعه را جریانی چند […]

مطالبه نمودن ، واگذاري، كليد استانداري خوزستان به يك شهروند عرب ايراني نه تنها، خواسته اي قوم گرايانه نيست، بلكه يك ضرورت مُلح ، توسعه اي است .تجربيات متوليان و تصميم سازان محلي استان، طي چهار دهه از عمر بابركت انقلاب إسلامي، به روشني، اين واقعيت را عيان مي سازد. اگر توسعه را جریانی چند بُعدی فرض نماييم، اجرائي و نهادينه شدن ان، مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی با تاكيد بر توازن اجتماعي، طرز تلقی عامه مردم و نهادهای ملی و محلي از يكديگر و نیز تسریع رشد اقتصادی از راه عادلانه كردن دسترسي ها به فرصت هاي اقتصادي و سياسي برابر، و کاهش نابرابری ها و ریشه کن کردن فقر و ريشه هاي است. ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی اقوام و ملل در امر توسعه، از جايگاه ويژه اي برخوردار مي باشد .

در صورت تداوم رفتارهاي انحصارگرايانه، ممكن است، بخشي از يك مجموعه انساني دچار نوعي احساس محروميت شوند. اين احساس به اين معناست: “يعني ، انچه را كه بايد داشته باشند(مثل، فرصت هاي اقتصادي ، سياسي، اجتماعي و فرهنگي، و گردش نخبگي أفقي و عمودي در ساختار محلي و ملي)، اما ،امكان دسترسي به ان خواسته ها ، برايشان، ميسر نيست . در نتيجه اين تصور، دچار نوعي محروميت نسبي خواهند شد. اولين پيش امد اين وضعيت، توسعه جزيره اي و ناموزون ، خواهد بود، دومين پيش امد، كه براي توسعه استان نيز بسيار مضر است، احساس رواني بي اثر بودن بخش بزرگي از ان مجموعه انساني است. انتخاب يك استاندار عرب، نه تنها يك خواسته قومي نيست، بلكه يك منطق استراتژيك جهت توسعه پايدار استان است. اگر بدنبال توسعه پايدار و موزون استان هستيم ، بايد و به صورت منطقي و بدور از حب و بغض ها، به حاشيه برده شدگان، مورد توجه ويژه قرار گيرند و از سويي ديگر، با فراهم سازي فرصت هاي پايدار، جهت نقش افريني، بخش هايي كه احساس محروميت نسبي در ذهن انها، به يك باور تبديل، و نهادينه شده است،تلاش شود، علاوه بر ترميم و جبران تصميمات محلي ناكارامد گذشته، مقدمه سازي و بستر سازي قانوني،جهت حضور و بهره مندي همگان از ظرفيت هاي سياسي ، اقتصادي ، اجتماعي، فرهنگي، و غيره،در استان به يك باور، تبديل گردد. حضور يك استاندار عرب در هرم تصميم گيري استان،علاوه بر بازتعريف مجدد چگونگي نگرش عامه مردم به تصميم سازان محلي استان، مي تواند اقدامي سنجيده در ترميم بحران احساس بي تاثير بودن و بي تفاوت بودن ، بخشي از مردم و نخبگان ،و نويد اغاز دوران جديدي از همگرايي و توسعه استان باشد