ایران یک الگوی جهانی است / ترجمه :غریب واحدی پور

درسخنان وزیر خارجه پیشین آلمان جاسکا فیشر آمده بود که، “ایران همانند آلمان برای منطقه خیلی بزرگ در حالیکه برای دنیا خیلی کوچک است.” درحالیکه آلمان پس از جنگ جهانی دوم قادر به موفقیت در منطقه بخاطر امنیت متحدان و شرکای اقتصادی بود و به نیروی یکپارچه ای در اتحادیه اروپا مبدل شد. پیش بینی […]

درسخنان وزیر خارجه پیشین آلمان جاسکا فیشر آمده بود که، “ایران همانند آلمان برای منطقه خیلی بزرگ در حالیکه برای دنیا خیلی کوچک است.” درحالیکه آلمان پس از جنگ جهانی دوم قادر به موفقیت در منطقه بخاطر امنیت متحدان و شرکای اقتصادی بود و به نیروی یکپارچه ای در اتحادیه اروپا مبدل شد. پیش بینی الگوی مشابه ای برای ایران در منطقه شمال آفریقا و غرب مدیترانه سخت است.

قبل از هرچیز دو منطقه به میزان قابل ملاحظه ای بطور تقریبی در هر زمینه قابل تصوری متفاوت هستند.درحالیکه اروپای پس از جنگ نه فقط مشتاق کنار گذاشتن اختلافات بلکه در جهت یکپارچه سازی و تشکیل اتحادیه اروپا هم گام برمی داشت. ولی اکنون کشورهای شمال آفریقا و غرب مدیترانه در وضعیت کاملا”متفاوتی هستند. هنوز دغدغه اصلی آنها بجای ارتقای تجارت مسابقه تسلیحاتی است و حجم عظیمی از تحلیل های آنها صرف ارزیابی جنبش های فرقه گرایی و پرداختن به کسب منفعت و یا زیان دیدن از قبل آنها بجای کار جهت ایجاد منطقه ای پایدارتر می شود.

تازه بدترین قسمت این باتلاق چگونگی درک اختلافات نژادی بعنوان یک عامل تعیین کننده در سیاست منطقه است.تشکیل نفرت انگیز شورای همکاری خلیج فارس بدون از عضویت ایران در حالیکه ایران تنها کشور ی است که دارای بزرگترین خط ساحلی در امتداد خلیج فارس می باشد.عهد نامه مشهوری در ارتباط بااین مشکل ویژه است. ایران هنوز مقید به کوشش در این جهت است. همچنانکه چیزی کمتر از این هم برای کشوری به این ابعاد پذیرفته شده نیست. ایران خواهان و در تلاش برای ایجاد منطقه ای پایدارتر است. خواه چنین چیزی از طریق جنگ با داعش و یا پیشنهاد انجام گفتگو های صلح یمن در ژنو بجای ریاض بمنظور جلوگیری از یک روش یکسونگرانه صورت گیرد. درسطح بین المللی، ایران ثابت کرده است که در دیپلماسی کاملا”ماهر است و بی اغراق بواسطه رسیدن به توافق هسته ای با قدرت های بزرگ به یک نمونه مبدل شده است.

ایران برای جامعه بین المللی و تمام کشورهای توسعه یافته آلترناتیو خیلی بهتری نسبت به هندوستان عرضه کرد که بشدت با NPT مخالفت می کند در حالیکه هم زمان وجهه خود در مورد نگرانی ازتکثیر سلاح های کشتار جهانی را حفظ می کند. ما همچنین می توانیم به اسرائیل نگاه کنیم که تنها کشوری است که زرادخانه هسته ای خود را بعنوان بدترین راز در منطقه مخفی می کند. تا کنون نیز از طریق سرمایه گذاری ثابت بر روی لابی های اروپا و ایالات متحده بصورت ساختگی حس “هم دردی” جهانی نسبت به خود را برانگیخته است. از سوی دیگر، ایران پایبند به اصول NPT است در حالیکه حق انرژی صلح آمیز هسته ای خود را حفظ می کند.

رئیس جمهور ایران تنها ساعاتی پس از توافق هسته ای در تویتر خود نوشت که :”برای همسایگان ما :ایران و قدرتش ترجمان قدرت آنها خواهد بود. ” اگر با دیدی واقع گرایانه به این قضیه بنگریم. با این فرض که امنیت هدف اصلی کسب قدرت است و به ایران در زمینه فرهنگی_اجتماعی آن که کشوری با اقلیت نژادی اما دارای روابط مذهبی، زبانی و فرهنگی مهم با همسایگان می باشد، نگریسته شود و سوابق تاریخی صلح طلب بودن آن نیزمنظور گردد. در آن صورت سخنان روحانی بهتر درک می شود.توافق هسته ای ایران بدرستی و بموقع به پایداری منطقه ای کمک می کند.

منبع:ستون چشم انداز روزنامه تهران تایمز 27ژانویه 2016

ترجمه و تلخیص؛ غریب واحدی پور