سرمایه ی تو جز عرق شرم هیچ نیست!

علی عبدالخانی :پیرو مطالب مرتبط به بوقچیان کم بهاء که این روزها فضای مجازی را به فضایی آکنده از نازیبایی و زشتی تبدیل کرده اند، چندین پیام مملو از نفرت و کینه بدستم رسید. محتوای پیامها مخلوطی از انتقاد و اعتراض با چاشنی تهدید و توهین و چیزهایی از این قبیل بود. ابتدا درصدد باز کردن باب گفتگو با آنها را داشتم اما متوجه شدم که بوقچیها اساساً شخصیت لازم برای گفتگو و ظرفیت چنین کاری را ندارند، بنابراین با سکوت از کنار پیامهای نفرت انگیزشان گذشتم.

نقطه مشترک همه ی موارد دالِ بر فقدانِ کاملِ عنصر ” حیا و شرم ” در نویسندگان پیامها بود. آنچه اتفاق افتاد مرا به یادِ یاداشتی به نام ” بی حیایی ” انداخت که در ۶ دی ۹۸ نوشته بودم. خلاصه ای از آن را مرور می کنیم: حیا یک قطره بر پیشانی است که اگر از آن محافظت بشود و وجه المعامله قرار نگیرد و در طول عمر و برخورد با منافع و موقعیتهای مختلف از خود مقاومت نشان دهد و بر پیشانی بماند ، در چنین حالتی انسانیت نیز بر سرِ جای خود باقی خواهد ماند و ناهنجاریها و کجرویها کم و کمتر خواهد شد.

شرم و حیا مثل همه صفات دیگر، کوچک و بزرگ یا جایگاه و مقام و موقعیت نمی شناسد و چه بسیاری از اشخاص را می شناسیم که بر پیشانیشان اثری از آن قطره دیده نمی شود.تجربه نشان داده است که بدست آوردن یک جایگاه یا پُست مدیریتی گاهی منافات جدی با نگهداشت و محافظت از ” باحیا بودن ” دارد. شاید گفته شود که وسوسه ی موجود در پُستها، برخی انسانهای ضعیف را از ” حیا ” می اندازد اما این سئوال مطرح می شود که بوقچیان که نه قرار است مسئول شوند و نه اعتباری به بی اعتباری فعلی آنها افزوده بشود و به محض اتمام ماموریتشان به دور انداخته می شوند و حتی جواب تلفنشان را هم نمی دهند، چرا باید آن یک ذره شرم و حیاشان ( اگر داشته باشند ) را از دست بدهند؟ بی حیایی اوجِ ننگ و سقوط بوق بدستان مجازی است !.

خوشبختانه سلسله مطالب بوقچیان در حال نتیجه بخشی است و امیدواریم مردم نامزدهایی که این قبیل موجودات بدرفتار و زشت طینت را جلوی خود به راه انداخته و سبب رنجش بسیاری از مخاطبان مجازی شده اند، را بشدت تنبیه کنند. ادامه دارد.