خوزستان بر مدار تغییر!

عباس مدحجی :خوزستان هم مثل دیگر نقاط دنیا در حال کسب تجربه های جدیدی از همزیستی با بیماری های اپیدمیک است . کرونا ویروسی ست که از ابتدای ظهورش در ایران همواره مهمان خوزستان بوده و حتی امروز که هیچ نقطه ای در کشور قرمز نیست ، خوزستان هنوز با اقتدار! یازده شهر خود را […]

عباس مدحجی :خوزستان هم مثل دیگر نقاط دنیا در حال کسب تجربه های جدیدی از همزیستی با بیماری های اپیدمیک است . کرونا ویروسی ست که از ابتدای ظهورش در ایران همواره مهمان خوزستان بوده و حتی امروز که هیچ نقطه ای در کشور قرمز نیست ، خوزستان هنوز با اقتدار! یازده شهر خود را از لحاظ خطر کرونایی ، سرخ نگه داشته است.مهمانیی که اگر چه دلایل ریز و درشت زیادی میتواند داشته باشد اما مدیریت و عملکرد ضعیف مسولانش از یک سو و عدم رعایت پروتوکلها توسط مردمش از سوی دیگر، بانیان اصلی این مهمانی طولانی و شلوغ هستند.

خوزستان در تمام مدت کرونا ، میزبان خوبی برای این ویروس نوظهور بود و اگرچه نوساناتی در این همه گیری داشت اما هیچ گاه آنطور که ادعا میشد‌، سفید نشد. دبیر شورای سلامت اهواز دیروز با اشاره به روند افزایشی بیماری، گفت: روند و شدت بیماری در اهواز به گونه‌ای است که اگر در طیف رنگ‌بندی، رنگ سیاه نیز وجود داشت‌ می‌توانستیم بگوییم اهواز به مرز وضعیت سیاه رسیده است. رئیس دانشکده علوم پزشکی آبادان هم اظهار کرد: در ۲۴ ساعت گذشته ۲۱۲ مورد جدید از ابتلای افراد به بیماری کووید ۱۹ در منطقه جنوب غرب خوزستان به ثبت رسیده است که از این تعداد ۵۹ نفرشان آبادانی، ۴۶ نفرشان خرمشهری و ۱۰۷ نفرشان شادگانی هستند.

این روند پایدار کرونا در خوزستان حتما چراغ های سوالی را برای مدیران و برنامه ریزان روشن میکند که چرا در خوزستان وضعیت بدین گونه است؟! چرا این مهمانی برای کویید باید اینقدر جذاب بوده باشد که همتبارانش را حتی از انگلیس هم دعوت کند و به قول وزیر بهداشت از مرز عراق آنهم با تست تقلبی وارد کند؟! چرا استانی که استاندارش تا کمتر از یک ماه پیش یک پزشک آزمایشگاه بوده باید دائم الخمر این بیماری شود؟! یعنی دقیقا آمار بیماری در جایی بالاست که حاکمش یک درس خوانده طب است!

با بروز پیک چهارم این بیماری، اعلام شد که شادگان کانون این انتشار بوده است. اگر بپذیریم که شادگان مظهر بالا گرفتن این همه گیری در پیک چهارم است ، قطعا باید هم بپذیریم عملکرد غیرقابل دفاع مدیران استان در اهواز در گسترش تمامی پیک ها مؤثر و دخیل بوده است. شهری که بخاطر یک قطعی آب، نصفش تعطیل میشود، یعنی آنچنان آسیب پذیر است که با یک ندانم کاری هم میشود مختلش کرد و این قرنطینه های کاغذی راه به جایی نخواهند برد.

شاید نه همه ، ولی جان خیلی از کسانی که در خوزستان به یغمای کووید ۱۹ رفت [و میرود] به گردن کسانی ست که با بی مبالاتی ، سهل انگاری ، ناتوانی و بی اطلاعی ، سهوا و یا حتی عمدا در کارهایی دخیل و تصمیم ساز بودند که شرایط را با آزمون و خطا اشتباه گرفته بودند. مثلا بقیه ی تصمیم های استان و یا حتی کشور. اعمال نصف و نیمه ی شرایط قرنطینه ، تعطیلی و بازگشایی گاها بی منطق بازار ها و اماکن شلوغ ، عدم اعمال سفت و سخت منع تردد ها، ضعف در اطلاع رسانی و سواد رسانه ، سهل انگاری در تدفین متوفیان کرونایی، عدم تجهیزات کافی و … از این قبیل اند.

در این بین بعید است که تعویض یک استاندار هم فرقی در اصل ماجرا داشته باشد. استانداری که پیش از این در ایلام بوده و نخستین انتصابش هم یک ایلامی برای فرماندهی ستاد مدیریت بیماری کرونا بود. گرچه نقطه ی دیگر حاکمیتی استان هم از حضور ایلامی ها بی نصیب نبوده و در منطقه آزاد اروند یک فرماندار و یک عضو هئیت مدیره را ودیعه دارند که فارغ از هرگونه نگاه قومیتی، انتظار است این تغییرات باعث برون رفت هرچه سریعتر استان از این کِرِختی مدیریتی ست تا بلکه جان های بیشتری از این ویروس در امان بمانند. استاندار پزشک هم به استاندارد رفت تا هرآنچه را که در خوزستان در حد استاندارد اجرا کرد! به کل کشور تسری و توسعه دهد.

جالب که در منطقه آزاد اروند هم شرایط به شدت قرمز است. منطقه ای که ادعا میشد از لحاظ مدرنیته باید تنه به تنه ی کشورهای خلیج فارس بزند، امروز آنچنان درگیر مشکلات داخلی خود و بازداشت و بازخواست و عزل مدیرانش است که اصولا توانی برای نقش آفرینی در بازی کووید ۱۹ ندارد و این است که خرمشهر و آبادان هنوز قرمز اند.یکی دیگر از مشکلات استان، تضعیف و تقویت دائم پروتکلهاست. تجربه ی این مدت نشان داده که هر زمان که استان به مرز پاکی نزدیک شده پروتکلها از دستورکار مسولان و متعاقباً زندگی مردم رخت بسته و باز بیماری شدت گرفته و این سیکل معیوب هربار قدرتمند تر و هوشمندتر از قبل بازگشته با این پیام که بازهم از چرخه ی قبلی درس نگرفتید و روز از نو روزی از نو.

همه میدانیم استان خوزستان میراث دار دردهای شگفت انگیزی ست که کلکسیونش در کنار توانمندیهایش، در جهان بی نظیر یا کم نظیر است . این مجموعه منتخب اعجاب انگیز اما امروز درگیر آفتی ست که مرگ کمترین عارضه ی آن است و منطق حکم میکند حداقل برای ادامه ی روند انتفاع از داشته هایش هم که شده ، باید زنده نگاهش داشت. باهر طرح، برنامه، تجهیزات و مدار تغییری که تا پیش از این نبوده و اکنون باید باشد. خوزستان قلبی ست که مُسَکن های قبلی التیامش نداده و هرگونه صبرِ غیرِ علمی، این قلب بزرگ را یک قدم به نیستی نزدیک تر میکند. قلبی که کاش اندازه ی خدماتش، به او عشق ورزیده میشد و به اندازه ی خونی که باهر طپشش به کل ایران میرساند ، مورد توجه قرار میگرفت.اگر مدارهای مدیریت ، تصمیم گیری ، طرح ، برنامه و تصمیم سازی قبلی مشکل را حل نکرده اند‌، مدار را تغییر دهید.