داستان تخریب منازل روستای ابوالفضل اهواز وحقایق ناگفته!

رحیم کعب عمیر : قبل از حکومت رضا شاه مالکیت مردم بصورت عرفی ‌و سنتی بوده وهیچ گونه سندی مانند امروز نداشتند وبا شروع بکار حکومت رضا شاه وایجاد سیستم های نوین وتشکیل ادارات ثبت اسناد مبادرت به تحدید اراضی ‌صدور اسناد مکتوب گردید که این شرایط عموماً در اختیار و ید متنفذین وقت بوده وبومیان بدلیل عدم نفوذ در حکومت های آن زمان از این امتیاز محروم شده واین مستندات در دولت های بعدی بعنوان سند ودلیل مالکیت افراد گردید لذا بدلیل نبود شرایط مساوی وبی عدالتی وعدم نفوذ مردم بومی در حکومت تمام زمینهای سنتی آنها بنام صاحب منسبان ومتنفذین تصاحب شده وازحق وحقوق اباء اجدادی خود محروم می شوند وپس از انقلاب،این املاک به بنیاد مستضعفان وسازمان اموال تملیکی منتقل شده وکماکان صاحبان اصلی از رسیدن به حق وحقوق خود محرومند.

که اغلب املاک فعلی بنیاد مستضعفان مربوط به وابستگان رژیم پهلوی،که قطعا با فشار و لابی از دست همین مردم و بومیان منطقه خارج کرده بودند. اما بنیاد مستضعفان نباید بر مبنای این مالکیت غلط پیش برود.در زمان انقلاب اسلامی و در مرحله واگذاری این املاک به بنیاد مستضعفان یا ستاد اجرایی فرمان امام (ره) از مردم استعلامی صورت نگرفته است که آیا درباره املاک ادعایی دارند یا خیر و حالا با استناد به همان نقل و انتقال بدون استعلام، ادعای مالکیت مناطق زیادی مطرح می‌شود.

«برای مثال کوی سیدخلف در شمال کیان‌پارس اهواز بیش از ۷۰۰ سال قدمت دارد که پیش از انقلاب اسلامی از مردم تصرف شده و به نام شرکت «مزدیستان» سند خورده بود. بعد از انقلاب اسلامی این اراضی از سوی دولت به سازمان اموال تملیکی واگذار شد در حالی که باید به ساکنان اصلی و بومیانی اختصاص می‌یافت که زمین‌هایشان را از دست داده بودند. در نمونه دیگر، در «کوی مدرس (خروسی)» سه چهارم اراضی به نام سازمان اموال تملیکی و یک چهارم  به نام مسکن وشهرسازی است در حالی که ۴۰-۵۰ سال پیش مردم این زمین‌ها را از یک فرد خریده‌اند و حالا بنیاد می‌گوید دوباره بیایید خانه خودتان را از من بخرید.بنیادمستضعفان املاک زیادی در دست افراد قدرتمند دارد. چرا نمی‌رود آن‌ها را بگیرد؟مگر اسم این نهاد بنیاد مستضعفان نیست؟

این مردم هم مستضعف هستند، پس چرا  با آن‌ها این‌گونه برخورد می‌شود؟ این برخورد اصلا شایسته نیست و باید در آن تجدید نظر کرد.»این چرخه باطل مالکیت در بسیاری از مناطق حاشیه‌ای اهواز وجود دارد که تخریب و بازپس‌گیری آن‌ها با جمعیتی بیش از ۱۵۰ هزار نفر تبعات اجتماعی زیادی خواهد داشت.اراضی که اکنون بنیاد مستضعفان مدعی آنها مربوط به املاک وابستگان رژیم گذشته بوده وهمه می دانیم که وابستگان رژیم گذشته باانواع لابیگری متصرف شده بودند ونوع تصرف آنها دارای اشکال است واغلب از دست اهالی بومی با لطایف الحیل خارج شده لذا تاکید برمالکیت باطل اذناب رژیم گذشته وعدم توجه به مالکین بومی نوعی دیگر از اجحاف آشکار است وباید مسؤلین امر در این مورد بازنگری کنند

درمورد مالکیت حاشیه اهواز، تمام حاشیه شهر اهواز به تصرف وابستگان رژیم گذشته در آمده بود وهیچ زمینی برای توسعه شهر و سرریز جمعیت دیده نشده وروستای ابوالفضل یکی از نمونه های سر ریز جمعیت بوده البته با این تفاوت که دولت ها در طی سنوات گذشته هیچ گونه کمکی به احداث زیر ساخت ها وتهیه واماده سازی مکان های سکونت مردم نکرده اند بلکه خود مردم علارغم فقر ونداری اقدام به ایجاد سر پناه کردند لذا شایسته است در این مورد وموارد مشابه دیگری که لاجرم بوجود خواهند آمد در نوع نگاه وبرخورد بازنگری کرده ونسبت به ایجاد بسترهای مناسب اقدام نمایند.